Maria Evers zet zich al jaren in voor positie van vluchtelingen

ETTEN-LEUR – In Etten-Leur worden de mensen die een decoratie ontvangen uitgenodigd op het Stadskantoor. Vanwege de coronacrisis was dat dit jaar niet mogelijk. Burgemeester Miranda de Vries belde ieder van hen om ze daarvan in kennis te stellen.

Eén van de mensen die gedecoreerd zou worden was Maria Evers. Omdat haar echtgenoot op de 24e april zou worden geïnterviewd, en ook aan haar wat vragen zouden worden gesteld, was ze uiteraard thuis. Toen op het beeldscherm van de telefoon de burgemeester verscheen, wist ze wel hoe laat het was.

Vrijwilligerswerk

De in Alphen geboren Maria Hendrickx trouwt met Ettenaar Evers, en vestigt zich in 1979 in Etten-Leur. “Omdat ik niet echt een stilzitter ben, greep ik het vrijwilligerswerk aan om mijn nieuwe woonplaats beter te leren kennen. Op die manier breidde ik mijn sociale contacten uit en merkte ik dat het een goed gevoel geeft wanneer je voor iemand anders iets kunt betekenen”, verwoordt ze haar drive om vrijwilligerswerk te gaan doen. 

“De rode draad door al mijn vrijwilligerswerk heen is de positie van de vluchtelingen. Er woonden Turkse mensen bij ons in de buurt, en met ‘handen en voeten’ leerde ik hen de Nederlandse taal. Via het VJV, Vormingswerk Jong Volwassenen, veranderde de werkwijze en gaf ik methodisch les in groepsverband”.

Carnaval

“Mijn zoon was lid van een voetbalclub en carnavalsvereniging. Die vriendenclub komt jaarlijks naar Etten-Leur om carnaval te vieren. Ze komen dan bij ons thuis eten, waar smakelijke Hollandse kost de pot schaft. Als tegenprestatie vroeg ik die jongens, zo’n 20 in totaal, om vrijwilligerswerk te doen. Die tegenprestatie bestond uit het begeleiden van bewoners in een rolstoel tijdens de Avondvierdaagse. Later werd dat een middagwandeling naar bijvoorbeeld een museum en ze hebben een aantal keren een bingo voor hen georganiseerd”. 

Maria geeft aan dat ze bij de organisatie daarvan intensief is betrokken, en zo haar voorliefde van het vrijwilligerswerk overdraagt aan een jeugdige generatie.

Zonnebloem

Zoals dat heel vaak gaat, hebben mensen die druk bezet zijn altijd nog wel een uurtje tijd om iets anders te doen. Maria Evers is daar het uitgelezen voorbeeld van. “Ze wisten me altijd wel te vinden. In het begin vond ik alles leuk en zei ik al heel snel ja. Maar op den duur heb ik keuzes gemaakt voor de dingen die ik echt leuk vond. Zo ben ik bij de Zonnebloem mensen gaan bezoeken, die doorgaans geen bezoek meer kregen. Dat betekende heel veel voor hen, omdat ze dan weer eens een gesprekje konden voeren. En zij genoten echt van die kleine dingen”.

Vrijwilligerscentrale

Maria heeft samen met collega’s in Etten-Leur een doorstart gerealiseerd voor de vrijwilligerscentrale. De meeste mensen kennen dat tegenwoordig als ‘Etten-Leur voor elkaar’. Het was een soort uitzendbureau voor vrijwilligers en die bracht partijen bij elkaar. “We werden zichtbaar, doordat we een plaats in het Stadskantoor kregen. Langzaam maar zeker werd die organisatie steeds professioneler, waardoor je niet meer zo intensief met de vrijwilligers in contact kwam”. Doordat daar op een gegeven moment een vacature om statushouders(vluchtelingen met een verblijfsvergunning te begeleiden passeerde, deed zich weer een nieuwe uitdaging voor. “En dat is iets wat ik nog steeds doe”.

Eigenschappen

Maria is inmiddels al vele jaren betrokken bij de Etten-Leurse gemeenschap. “Dat werk heeft me altijd heel veel energie gebracht. Natuurlijk kost het tijd, maar je krijgt er ongelooflijk veel voor terug. Ik heb daardoor ook geleerd om af en toe eens ‘nee’ te zeggen. Al bij al is vrijwilligerswerk mijn liefde en passie en ben ik vereerd dat het heeft bijgedragen aan mijn benoeming tot Lid in de Orde van Oranje Nassau”. 

En de enthousiaste vrijwilligster sluit het gesprek af met een nuchtere constatering: “Ik zal nog wel even moeten wachten voordat het lintje zal worden opgespeld. Maar dat het me ten deel valt stemt me uitermate blij”.