Sinterklaas brengt bezoek aan Etten-Leur: ‘Ontzettend veel vragen gehad!’
Door: Monique Jansen OUD Algemeen
ETTEN-LEUR – Zondag was het zover, Sinterklaas verliet zijn werkkamer in het grote Pietenhuis (dichtbij de Diewertje Blokkade) toch even voor een bezoekje aan Etten-Leur. Vanuit het Oude Raadhuis aan de Markt, was hij deze middag via een livestream te volgen op de Facebook pagina van ‘Intocht Sinterklaas Etten-Leur’. Tot grote vreugde van Sinterklaas kreeg hij veel vragen. “Ik ben hier heel blij mee, wat zeg ik enorm blij”, aldus een glunderende Sint die, spraakzaam als altijd, samen met RastaPiet op alle vragen vlot antwoord gaf.
Als vanouds betrad Sinterklaas zondag het bordes van het Oude Raadhuis. In stilte maar waardig als altijd, keek hij in de miezerregen uit over een lege Markt. Ondanks het gemis van zingende en zwaaiende kinderen of rondrennende Pieten, ging het hem goed. “Het is wat het is”, had Sinterklaas zijn Rastapiet gezegd nog voordat Etten-Leur in zicht was. “Ik ben in Nederland en daar gaat het om. Pieten, jullie weten straks ook zonder mij de weg in Etten-Leur”.
En aan de pretoogjes van Sint was te zien, dat hij in de speciaal voor hem ingerichte kamer oprecht genoot van de hoeveelheid kijkers. Naar schatting 1500 mensen keken live naar zijn Etten-Leurse avontuur. Gemist? Het is vast nog terug te zien op genoemde Facebook pagina.
Op de vraag wat het leukste is aan deze dag antwoordt hij: “Alles was leuk vandaag, beste mevrouw van de Bode. Al heb ik smakelijk gelachen om de vraag of ik altijd al zo’n lange baard hebt gehad. Hahahaha. Ik ben natuurlijk niet op een morgen wakker geworden met deze lengte. Ik heb ook maar gelijk verklapt dat mijn geheim een goede crèmespoeling en antiklit is. En het serieuze karakter van de vraag of ik weleens verliefd ben, kon ik ook zeker waarderen. Ik vertel natuurlijk niet alles aan iedereen. Al ben ik samen met RastaPiet over alles open en eerlijk geweest. “
Na afloop trekt hij de journaliste nog even aan haar jas: “Wilt u erbij schrijven als er kinderen zijn van wie ik de vraag nog niet beantwoord heb, ze hem op een briefje mogen schrijven. En dit briefje in hun schoen mogen leggen. Er komt vast een avond dat de SchrijfPiet het ziet. Deze neemt het voor mij mee. Zodat ik achter mijn bureau alsnog een antwoord kan terugschrijven. Dag hoor”.
