Michel Gabriëls maakt miniatuurvoertuigen van hout

ETTEN-LEUR – Overal waar je in de hobbyruimte annex werkplaats van Michel Gabriëls kijkt, staan zijn met veel plezier eigenhandig gemaakte modellen. De ruim 80 miniaturen van hout stralen stuk voor stuk vakmanschap uit. Ze nemen ons mee in de tijden van weleer. Elk voertuig heeft zijn eigen verhaal, oorspronkelijke historie en bracht op de werkbank van Michel zijn eigen technische uitdaging met zich mee. De wetenschap dat elk stukje hout en metaal als platte plank of plaat is begonnen? Dat maakt dat de hobby van deze voormalige stratenmaker extra respect oproept.

Deze maand is hij 80 jaar geworden, hiervan is hij reeds 55 jaar bezig met zijn passie: de modelbouw van houten voertuigen in de ruimste zin des woords. Postkoetsen, brandspuiten, jachtwagens, zigeuner woonwagens, schepen, een groentekar of een Harley Davidson, het zijn slechts een paar voorbeelden.

 Alle exemplaren zijn ooit gestart met een aangekochte tekening, een plat stuk papier waarop de maten en vormen vermeld staan. “Vroeger was ik stratenmaker, veel van mijn verdiende geld heb ik geïnvesteerd in goed gereedschap en machines”, zegt Michel trots. Het zorgt ervoor dat hij elk detail zelf kan maken, tot het fineer aan toe. Hij begint vaak met het wiel, de as en spaken. Op de draaibank startend met de as, vervolgens maakt hij de spaken stuk voor stuk in de gewenste vorm. Om ze hierna in de juiste hoek te plaatsen. “Ik heb ooit eens zes dezelfde modellen gemaakt, 6 x 44 spaken. Ik kon geen spaak meer zien”. 

Constructie van cocktailprikkers

Het boren van de gaatjes en de constructie met cocktailprikkers zijn technieken welke hij zelf uitgedokterd heeft. Net als veel andere technieken. Tegenwoordig maakt hij foto’s van de verschillende stappen hoe hij iets maakt. Dat is wat modelbouwbladen aan hem vragen wanneer hij een foto instuurt. Zo hebben andere liefhebbers er ook iets aan. Alles wat je ziet wanneer je om je heen kijkt, elk onderdeel, alles maakt hij zelf. In de lades onder zijn werkblad liggen stukken metaal, peren-, kersen- en notenhout geduldig te wachten om omgevormd te worden tot een volgend kunstwerk. Veel gereedschap, technieken en hulpmiddelen heeft hij zelf uitgevonden.

“Stilzitten is niets voor mij, dat kan ik niet. Ook in mijn tijd als stratenmaker was het altijd jakken en jagen. Vroeger veel gefietst en gezwommen. Het liefste ben ik bezig. Vaak zitten er veel kleine onderdelen aan de modellen. Hoe ik hier het geduld voor heb? Ik zeg gewoon tegen mezelf ‘ik doe er gewoon wat langer over’ en dat werkt”. Wanneer hij ons kennis laat maken met de verschillende modellen, zien we het levende bewijs dat over het creëren met geduld niets gelogen is. De zigeuner woonwagen heeft tientallen houten schildjes, stuk voor stuk versierd met fraai houtsnijwerk. 

Alle 750 aan deze wagen gewerkte uren, voel je wanneer je hem mag bewonderen. Hetgeen bijvoorbeeld ook opgaat voor de ketting aan zijn laatste wagen, waarvan elke schakel handgevormd en aan elkaar gelast is. Buiten de deur zijn hobby tentoonstellen is geen optie, al krijgt hij deze vraag wel. Heel soms geeft hij eens een exemplaar weg. Het volgende wiel is alweer in de maak. Ons vermoeden is dat er nog veel miniaturen van hout volgen en dat is precies wat wij hem gunnen.