‘We pakken het stigma van de stratenmaker aan’

Het bedrijf De Krom werd in 1997 opgericht door de vader van Johan en Martijn. Het bedrijf startte in een garagebox in de Abdijstraat in Hoeven, en is in de afgelopen 25 jaar fors gegroeid. Acht jaar geleden namen Johan en Martijn het bedrijf na het overlijden van hun vader over. 

Waren jullie voorbestemd om het bedrijf over te nemen?

Johan: “Dat liep eigenlijk vanzelf. We werkten altijd al in het bedrijf. Martijn deed de machines al, en ik deed het operationeel buiten. Nu vervullen we ook de directierol. We vinden het vooral leuk om aan het bedrijf werken en niet alleen in het bedrijf. We zijn echt bezig met de toekomst. Met de missie, visie en de strategie. We kijken de laatste jaren veel vooruit: Waar willen we naartoe? Wij willen eigenlijk de ‘apple’ worden van de bestratingswereld. Want je moet het zo zien: Romeinen zijn ooit begonnen met bestraten. Het paard en wagen zijn vervangen door een shovel en een kraan. Voor de rest is er niets veranderd. Het is best wel een conservatieve branche. “

Stratenmakers hebben wel te maken met een stigma. Weinig innovatie en traditioneel.

Johan: “Dat klopt. We zijn er echt mee bezig om dat stigma aan te pakken en de stratenmaker om te dopen tot de architect van de buitenruimte. We hebben een heel belangrijk beroep. We moeten niet het afvoerputje zijn van de branche.”

Waar komt die drive om dat beeld te veranderen vandaan?

Johan: “Het is keihard werken, voor een paar centen. Dat gevoel had ik vroeger al. Je bent de onderste laag van de markt. Je prijzen werden door de grote aannemers bepaald. We zijn bewust doorontwikkeld naar een hoofdaannemer in de buitenruimte.”

Martijn: “We willen betere prijzen voor onze ZPP’ers en onze mensen. Die betere prijzen zijn niet alleen voor ons. Maar echt voor het vak. Iedereen moet een goede boterham kunnen verdienen. Ook de ZZP’ers en de collega’s.”

Was dat ook de visie van jullie vader?

Johan: “Onze vader is ook begonnen als stratenmaker, als eenpitter. Vanwege zijn hernia is hij noodgedwongen gaan groeien. Hij móest meer mensen in dienst nemen, omdat hij het werk zelf niet meer aankon. Ons grote doel is om een steentje bij te dragen aan een betere branche. Daarom zit ik ook in het bestuur van de landelijke branchevereniging. Ik wil dat straks niemand meer vroegtijdig in een rolstoel uit de branche moet treden. Ik wil dat mensen op een gezonde manier op hun 67e kunnen stoppen met werken. Nu zegt niemand tegen zijn kind: Je moet stratenmaker worden.”

Hoe binden jullie mensen aan je?

Johan: “We hebben er nog een aantal bedrijven bij in het innovatieve segment: We zijn mede-eigenaar van Romfix, een duurzaam voegmiddelen bedrijf uit Rucphen en Vriezenveen, eigenaar van een specialistisch rioolbedrijf Zijlstra Infra uit Giessen. En zijn we mede oprichter / eigenaar van infrabox, een softwarebedrijf om alle compliancy in te borgen. Zeven jaar geleden zijn we met een partner begonnen met streetrobotics. Wij ontwikkelen robots waarmee je volledig automatisch kan bestraten. We willen die playstationcultuur, zo noem ik de jongeren van nu, warm krijgen voor ons vak door het hip en aantrekkelijk te maken. Wie wil er nou niet met een op afstand bestuurbare robot straten leggen?

Als je met robots straten legt, wat is dan nog de rol van het vakwerk?

Martijn: “De vakman blijft heel belangrijk. Dat is de architect van de buitenruimte. Die moet het stelwerk doen. Je blijft zitten met hoogteverschil tussen straten. Je houdt het onderhoud. Het binnenstedelijk gebied blijft. Jouw tuintje blijft. Dat zijn allemaal zaken waarvoor we de vakmensen nodig hebben.”

Johan: “Maar er zijn nu 51.000 mensen in de branche actief. En in de komende 5 jaar gaan er 11.000 uitstromen. De handjes staan nu al onder druk. We hopen dat we het meest zware en repeterende werk volledig kunnen automatiseren.”

Jullie zijn broers. Hoe werkt dat samen?

Martijn: “Overdag zijn we collega’s, en ‘s avonds zijn we broers. Als wij naast elkaar op een verjaardag zitten, dan gaat het niet over het bedrijf.”

Johan: “Een discussie kan pittig zijn, maar het is nooit persoonlijk gewin. Alles is voor de Krom. En het voordeel is dat we elkaar enorm goed aanvoelen. Verder hebben we een gouden regel: Geen eigen vrouwen in het bedrijf, ook ons ma niet. Onze vrouwen hebben allebei een goede baan. Dus als we thuis komen, zijn we gewoon thuis.

Jullie zijn maatschappelijk heel betrokken. Waar komt dat vandaan?

Johan: “Dat begon bij onze vader. Hij is veel te jong overleden, en wilde in de crematiezaal geen bloemstukken maar hij wilde inzamelbussen voor Kika. Want als je kind ziek wordt, dat is het ergste dat er is. Zo is het ontstaan. Bij op kantoor werkt Frans. Hij is zijn dochter verloren aan kanker. Elk jaar doen we daarom wat voor Kika. Ook sponsoren we lokaal veel, zoals de sport- en carnavalsverenigingen. Dat doen we niet om er zelf beter van te worden. We vinden dat leuk om te doen.”

Waar willen jullie over tien jaar staan?

Martijn: “Dan zijn we een landelijke speler in de openbare buitenruimte. Dat willen we onder andere bereiken via overnames. Er zijn heel veel mooie bedrijven met keiharde werkers in dienst, maar er is geen opvolging. Die willen wij overnemen. Er zit heel veel toekomst in goede handjes. Een bedrijf dat we overnemen moet hardwerkende mensen hebben, en minimaal één iemand die de verbinder is. Die de ambassadeur is, maar zelf niet de middelen heeft om het over te nemen.”

Dus nog meer aansturen en coachen? Hebben jullie zelf een coach?

“Sinds kort wel. Dat kwam vanuit de subsidie die de provincie ons verstrekte om een groeiplan op te stellen. We zijn gaan samenwerken met Rogier van Lier. Samen hebben we een businessplan gemaakt. Daarbij maken we ook profielen van iedereen in het team. Naar de toekomst toe zie je dan wie op welke posten past. Want uiteindelijk is ons bedrijf gegroeid omdat onze mensen willen groeien. Als je geen mensen in dienst hebt die ambities hebben, dan zal je ook niet groeien.”

Martijn: “Ik zie het altijd zo: Johan en ik staan aan de zijlijn van een elftal. Johan is hoofdcoach en ik ben technisch directeur. Onze keepers zijn de administratie. Onze verdediging is het bedrijfsbureau. Ons middenveld zijn de uitvoerders. En onze spitsen zijn onze stratenmakers. Bij elke wedstrijd kijken we wie we waar inzetten. Wij zijn het gezicht, maar het draait om het team.”

Met wie wil je zelf aan de keukentafel zitten?

Johan: Elon Musk. Ik vind het prachtig hoe hij denkt. Vijf jaar geleden werd Tesla helemaal afgeschoten. Het zou niet kunnen en niks zijn. Ik hou van dat innovatieve karakter. Ik zeg niet dat we de Elon Musk zijn van onze branche, maar ik haal er wel inspiratie uit.

Martijn: Daar sluit ik me helemaal bij aan.

Naam: Johan de Krom(41)

Getrouwd: met Heidi

Kinderen: Melvin, Jarno en Leroy

Hobby’s: “Een beetje sporten. Vroeger voetbal en judo, nu is het vooral fitness. Verder vind ik het altijd leuk om met de kinderen bezig te zijn en leuke dingen te doen. En ik ben ook actief bij Rood-Wit.”

Naam: Martijn de Krom (37)

Getrouwd: met Samantha

Kinderen: Duncan, Vince en Scott

Hobby’s: “Mijn werk is mijn hobby. Maar ik ben ook graag thuis. Ik geef ook voetbaltraining. Dat doe ik bij Rood-Wit”

Martijn en Johan de Krom van De Krom Aannemingsbedrijf