Ettense Rinus en Mien Vermunt vieren diamanten huwelijk

ETTEN-LEUR – Het vrolijke echtpaar Rinus en Mien Vermunt-van Praat verheugt zich in een relatief goede gezondheid en is na zestig jaar huwelijk nog steeds gelukkig. De twee  ontmoetten elkaar bij het circus in Breda en nu, 65 jaar later en in het gelukkige bezit van acht kinderen en 27 kleinkinderen, zijn ze nog immer actief en doen en regelen alles zelf, op het feest na. Daar zorgden de kinderen voor.

Rinus Vermunt (85) ging met zijn vrienden uit in Breda, dat was in 1953. Er was circus én er was kermis. Maar ze gingen naar het circus. Datzelfde plan hadden de toen 19-jarige Mien van Praat en haar vriendinnen. Rinus zag Mien, dacht: 'ik ga een kansje wagen' en vroeg of hij haar thuis mocht brengen. Liefde op het eerste gezicht? Nou nee. Mien: "Hij was in militaire dienst en die militairen waren niet te vertrouwen, in ieder stadje een ander schatje!" Maar drie weken daarna kwam Rinus weer terug in Etten-Leur en stiekem werden er wat afspraakjes gemaakt. "En daarna zijn we altijd bij elkaar gebleven."

Hutje

Vijf jaar verkering en de toekomst lag voor hen. "Wij hadden niks, hij had twee schapen en ik 64 gulden." Ze trouwden op 21 mei 1958 en de dag daarna vertrokken ze naar de Noordoostpolder waar Rinus bij een boer ging werken. "We kwamen in de polder niet verder", vertelt Mien en dus pakte het paar zijn biezen en vertrok in 1962 naar Baarle-Nassau waar Rinus bij een boer melk ging rijden. "En daar woonden we in een houten hutje", herinnert Mien zich.

Vee

Later kon het echtpaar een boerderijtje kopen aan de Zundertseweg in Etten-Leur en dat werd hun thuis tot 1992 met als inkomstenbron varkens en tuinbouw. Vee handelen, dat deed Rinus graag. Elke week ging hij naar Den Bosch om vee te kopen en in Etten-Leur weer te verkopen. Om nog wat extra's bij te verdienen werkte hij halve dagen bij de Korenmolen op de Leur. "Elke dag de grens over", grapt hij.

Rustiger

De aanleg van rijksweg A58 dwong hen hun grond te verkopen. Maar Rinus kon niet zonder zijn vee. De boerderij werd verkocht aan hun dochter en zelf vertrokken zij naar de Olieakkers waar zij nog achttien jaar vertoefden. Het werd tijd om het wat rustiger aan te doen  en in 2010 betrokken zij hun huidige woning, van alle gemakken voorzien, vlakbij het centrum van Etten-Leur.

Gezellig

"We hebben het altijd heel gezellig gehad", glundert Mien, "we hadden een vrij leven zo achteraf op de boerderij en de kinderen konden hun gang gaan." En niet alleen hun kinderen, ook de legio vrienden en vriendinnen die langs kwamen. Zoon Wilbert vult aan: "We hadden en hebben altijd lol hier in huis en het koffiezetapparaat maakt overuren." "En de slager is  niet rijk van ons geworden", vult Mien aan, "we hoefden en hoeven er nooit naartoe. We zijn dankbaar, echte moeilijkheden hebben we nooit gehad. We hadden het vertrouwen: het komt wel goed! En de mooiste dag van mijn leven was toen de laatste van school ging, al die boekentassen in de gang en dat huiswerk maken."