Naantje en Piet Kerstens, een gelukkig echtpaar

ETTEN-LEUR - Hij hing aan haar fiets, zij keek hem in zijn mooie blauwe ogen en was verkocht. Naantje van Dijk en Piet Kerstens vierden op 14 juni hun 60-jarig huwelijk. Zij kijken terug op een fijn leven met al zijn goede en minder goede momenten.

Naantje van Dijk (81) kwam van een boerderij in Sprundel. Als jongste van een gezin van tien kinderen was het na de lagere school en huishoudschool meehelpen op de boerderij, want vader overleed toen zij nog jong was. Toch volgde ze ook nog de avondschool en werkte één dag per week, op de marktdag, in het Neêrlandsch Koffyhuis in de bediening. Het zou een belangrijke rol spelen voor haar toekomst.

Voetbal

Piet Kerstens (82) is een echte Leurenaar. "Mijn vader was polderwerker", vertelt hij, "en ik ging na de lagere school werken. Eerst in de vlasfabriek op de Zwartenberg, maar die ging failliet. Toen bij betonfabriek Oomen op de Geerkade, maar ook die ging failliet." Er volgden nog wat andere werkgevers, die niet failliet gingen, en op vijftigjarige leeftijd noopte zijn gezondheid hem te stoppen met werken. Hij houdt van vissen, heeft een volière in de achtertuin en daarnaast nog een grote liefde, namelijk voetbalvereniging Unitas. Hij is inmiddels meer dan zestig jaar lid en tot zijn vijfendertigste speelde hij zelf voetbal. 

Koffyhuis

Wildebras Naantje ging met een stel vriendinnen fietsen. Piet was met een paar maten op pad. De jongens zagen de meiden, wilden stoer doen en gingen aan de fietsen hangen. Naantje keek in zijn blauwe ogen en dacht: 'Hoe moet ik die leren kennen?'. "De jongens hadden het allemaal over voetballen", vertelt ze, "dus reed ik op zondag naar het voetbalveld en keek naar hem." Zij viel wel op bij Kerstens en die dacht op zijn beurt: "Die wil ik wel beter leren kennen, maar hoe?'" Hij ging op woensdag naar het Neêrlandsch Koffyhuis, kreeg contact en fietste met haar naar Sprundel.

Trouwen

Drie jaar duurde de verkeringstijd, tot er op 14 juni 1958 werd getrouwd. Kerstens was romantisch, schreef wel eens een kaart voor zijn geliefde met een gedichtje: 'Hond, poes, kat, ik vind je een geweldige schat'. Via via kwamen ze aan een huurhuisje op de Leur, waar dochter Willy werd geboren. Toen overleed vader Kerstens en moeder Kerstens bleef alleen achter in haar huis aan de Lange Brugstraat. Het stel trok bij haar in, verbouwden de boel en ze woonden zesentwintig jaar samen. Tussentijds werd zoon John geboren.

Onderscheiding

Hield Piet zich bezig met werk en hobby, Naantje heeft zich vele jaren als vrijwilliger ingezet. "Toen ik ongeveer 24 jaar was wilde ik iets om handen hebben, iets voor andere mensen doen." Ze zorgde voor cliënten van de GGz, ondersteunde de Mariaparochie en werd in 2009 beloond voor 46 jaar vrijwilligerswerk met een Koninklijke onderscheiding: Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Piet en Naantje Kerstens hebben inmiddels drie kleinzonen en zijn gelukkig. "We hebben een fijn leven gehad, in voor- en tegenspoed. Onze kinderen hebben kunnen studeren en we hebben het gezellig met elkaar."