Ton van Giels (links) en Frans Klijs met 'hun' kinderen uit groep 5. FOTO STELLA MARIJNISSEN
Ton van Giels (links) en Frans Klijs met 'hun' kinderen uit groep 5. FOTO STELLA MARIJNISSEN

Afscheid van meneer Frans en meneer Ton op 't Carillon

Door: Stella Marijnissen Algemeen

ETTEN-LEUR - Feest en een traan op basisschool 't Carillon toen docenten Frans Klijs en Ton van Giels na ruim veertig jaar afscheid namen. Vrijdag werden de twee docenten uitgebreid in het zonnetje gezet. Dat betekende veel plezier voor beide heren, maar ook, volgens collega Nikki, toch wel wat zenuwen. "Maar als de snor omhoog gaat is het goed!"

Frans Klijs en Ton van Giels zijn beide 66 jaar oud. Van Giels komt oorspronkelijk uit Steenbergen en Klijs is een geboren en getogen Etten-Leurenaar. Wie kent hen niet, want zij zijn vrijwel vanaf de start verbonden aan basisschool 't Carillon. Die school opende in 1976 zijn deuren in de nieuwbouwwijk Grauwe Polder. Van Giels trad, na zijn militaire diensttijd, in januari 1976 aan als meester op de lagere school. Klijs volgde later in 1978, want na zijn diensttijd gaf hij eerst les op de Jozefschool die later fuseerde met de Heilig Hartschool.

Knettergek

Van Giels kreeg een combiklas, de tweede en de derde bij elkaar. "Ik dacht dat ik knettergek werd want er zaten uiteindelijk 43 kinderen in het lokaal. Gelukkig was er aan het eind van dat schooljaar een teldatum waardoor er een leerkracht bij mocht komen." Klijs startte met een tweede klas (nu groep drie) waarna hij in zijn carrière voornamelijk lesgaf aan de bovenbouw. Ze zijn het er beide over eens: "Er waren een paar jaar dat we regelmatig wisselden van klassen, maar uiteindelijk heb je toch wel een klik met een bepaalde leeftijdsgroep." Van Giels hield het meest van de middenbouw. "Groep een en twee is niks voor mij, maar groep acht vond ik ook heel mooi. Het is ook anders, een intensiever contact met de ouders, betrokkenheid bij het vervolgonderwijs." Waarop Klijs toevoegt: "In groep acht kun je zien wat er is bereikt in zes jaar onderwijs."

Muziek

Meneer Frans staat bekend om zijn muzikaliteit. Geen dag ging voorbij of hij had zijn gitaar bij zich en zijn muzieklessen waren voor iedereen een groot plezier. "Van alles speelde ik, ik heb zelfs liedjes geschreven voor een school-cd. Meneer Ton had het niet zo op muziek. "Ik vond het vreselijk. We moesten op de Pedagogische Academie) blokfluit spelen, daar stond ik dan te fluiten met vreselijke uitschieters. Ik was blij met de komst van cd's." Van Giels maakte het goed met zijn gouden handjes. "Ik was meer van de handenarbeid", zegt hij. En daar heeft de hele school van mee geprofiteerd. Als er iets geregeld moest worden was Van Giels de man, tot en met reuze bloemstukken, volgens Klijs van een meter of drie, met kerst op de koffietafel.

Lief en leed

Beide docenten hebben tijdens hun ruim veertig jaar verbondenheid aan 't Carillon geen behoefte gehad uit te kijken naar een andere baan of functie. "Het middelbaar onderwijs of directietaken trokken me niet", zegt Van Giels en dat wordt beaamd door Klijs. "We hebben altijd een heel goede ploeg mensen gehad op 't Carillon, en nog. We deelden lief en leed. Een familieteam dat voelt als een warm bad." Die steun, ook bij leed, was voor Van Giels en zijn gezin erg belangrijk. "Bij het verlies van onze zoon Ruben, in september twaalf jaar geleden, hebben we een heel trieste periode gehad. Het beheerst je hele leven. Maar onze dochter Sarah bracht schoonzoon Jelle mee en nu hebben we kleinzoon Maurits. De zon schijnt weer voor ons." Van Giels gaat zich als pensionado storten op het genieten van zijn kleinzoon. Klijs wil zich meer bezighouden met muziek, en de klusjes die vrouw Jet al op een lijstje heeft verzameld.

Vakantie

Beide meesters werden op de feestdag thuis opgehaald om op het schoolplein verwelkomd te worden door een haag van applaudisserende kinderen. In mappen werden de verhaaltjes, tekeningen en gedichtjes opgeborgen die zij door afgevaardigden van de dertien groepen kregen aangeboden. De taart werd aangesneden en in hun gezamenlijke groep vijf werden spelletjes gespeeld. Restte nog het afscheid van de ouders, een lunch met de collega's en gezellig borrelen in Het Havenhuis. En dan? Vakantie!

Bij afscheid hoort taart. Ton van Giels (links) en Frans Klijs hanteren samen het mes. FOTO STELLA MARIJNISSEN


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief