Kees Tak in het zonnetje gezet tijden lintjesdag

OUD GASTEL - Op vrijdag 24 april werd een aantal Halderbergenaren compleet verrast door een bezoek van de burgemeester die hen persoonlijk een Koninklijke onderscheiding opspeldde vanwege hun bijzondere maatschappelijke inzet. Deze week vertelt Kees Tak wat het vrijwilligerswerk voor hem betekent.

Muziek loopt bij de inmiddels 73-jarige Kees Tak als een rode draad door zijn leven. Velen kennen hem van de populaire Gastelse muziekformatie ‘Four Tak’, waarmee hij door het hele land veel optredens heeft verzorgd. Desondanks vond hij altijd tijd voor verschillende vrijwilligersfuncties. “Sommige taken zie ik meer als een hobby”, zegt Kees bescheiden en daarmee is het plezier waarmee hij alle activiteiten verricht meteen duidelijk.

Accordeon Zijn bijzondere liefde voor muziek begon op 10-jarige leeftijd. “Mijn ouders hielden van dansen en tijdens de Gastelse kermis hoorde ik een accordeonist spelen”, legt Kees uit. “Ik vond het geweldig! Mijn vader werkte hard om een accordeon voor me te kunnen kopen. Jan Jonkers gaf me les en ik bleek talent te hebben. Op een gegeven moment vroegen de leden van Midnight Blues of ik bij hun band wilde komen. Het waren drie broers die toevallig ook ‘Tak’ als achternaam hadden. De naam ‘Four Tak’ was al snel geboren. We genoten grote populariteit, deden TV-optredens en hadden hits. Het nummer ‘Kus me voor de laatste keer’ wordt nog steeds gedraaid op piratenzenders en incidenteel treed ik solo op of met dochter Elma en kleinzonen Flavio en Pablo Pavone. Ik wilde me destijds graag op muzikaal vlak ontwikkelen en begon naast mijn gezin en werk als rijinstructeur aan een Mulo- en conservatoriumstudie. Dat was pittig, maar daarna kon ik van mijn hobby mijn werk maken als muziekdocent. Toen mijn lesuren werden teruggedraaid heb ik een periode voor Tafeltje Dekje vrijwilligerswerk gedaan.”

Vogelmuzikanten Kees richtte tijdens zijn studie blaaskapel ‘De Vogelmuzikanten’ mede op en was dirigent, componist en arrangeur. “Maar ik wilde zelf ook blazen, dus leerde ik trombone spelen. Ik ben 40 jaar lang actief betrokken geweest bij de band, heb gratis optredens georganiseerd voor zieken, bejaarden en gehandicapten, maar inmiddels heb ik het stokje overgedragen aan mijn kleinzoon Flavio. Hij heeft ook mijn taken bij het Kruislandse orkest ‘Workus dicht’ overgenomen”, zegt Kees trots. “Ik koester mooie herinneringen aan die periode. Hoogtepunten waar ik met veel plezier op terugkijk, zijn de Gastelse Tonpraotavond waar wij nog steeds aan meewerken, de Gastelse carnavalsliedjes die ik samen met Mieke Werger heb geschreven en gearrangeerd, onze inbreng bij het Gastels spektakel en de eerste grote feesttent die we tijdens de Marterei hebben gerealiseerd.”

Organisatietalent Maar niet alleen zijn muziek, ook zijn organisatorische talenten bleven niet onopgemerkt. Zo wist Frans Vogelaars van het toenmalige gelijknamige café Kees te verleiden om secretaris te worden van Wielercomité Gastel Vooruit. “We zijn er zelfs in geslaagd om begin tachtiger jaren twee profrondes in Gastel te organiseren. Gastel stond op zijn kop!”, glundert Kees. Tijdens zijn kerkbestuurlidmaatschap zette Kees de loterij ‘Het LOT van de Toren’ op poten met een auto als hoofdprijs. Niet alleen voor lokale verenigingen, maar ook aan landelijke organisaties heeft Kees een steentje bijgedragen. Zo kunnen de nierstichting, het Rode Kruis en de Zonnebloem nog steeds jaarlijks rekenen op de medewerking van Kees. “Voor de nierstichting ben ik collectant en voor de Zonnebloem ben ik tijdens de vakantieweek rolstoelduwer en materiaalbeheerder. ’s Avonds zorg ik voor een vrolijke noot, want dan maak ik muziek. Dat, tezamen met een luisterend oor is alles wat de Zonnebloemgasten nodig hebben. Voor het Rode Kruis organiseer ik voor de divisie Oud-Gastel vakantieweken voor hulpbehoevenden en ouderen. Dat vergt een hoop werk, maar het zorgen voor anderen levert me veel voldoening op. Blijkbaar wordt dat door anderen gewaardeerd. Ik wist niet wat ik meemaakte toen op 24 april alle dierbaren en afgevaardigden van de vrijwilligersorganisaties bij elkaar waren gekomen om mij te verrassen. Ik ben er nog steeds dolblij mee.”

Trots is Kees op deze foto van de burgemeester en hem na het opspelden van de onderscheiding. FOTO KEES TAK

BIJDRAGE ELS ROMMERS