Harrie van Merrienboer onderscheiden tijdens lintjesregen

OUD GASTEL - Op vrijdag 24 april werd een aantal Halderbergenaren compleet verrast door een bezoek van de burgemeester die hen persoonlijk een Koninklijke onderscheiding opspeldde vanwege hun bijzondere maatschappelijke inzet. Deze week vertelt Harrie van Merrienboer wat het vrijwilligerswerk voor hem betekent.

De 70-jarige Harrie van Merrienboer, zelf lid van de commissie gemeentelijke onderscheidingen Halderberge, zag deze Koninklijke onderscheiding niet aankomen. “De burgemeester liep langs mijn raam en ik dacht nog: “wat doet die nou hier?", vertelt Harrie. Even later werd duidelijk dat het om hem ging. “Ik ben er blij mee”, verzekert hij. “Het voelt als een schouderklopje, maar het is natuurlijk nooit een reden geweest om het vrijwilligerswerk te doen. Als boerenzoon werd ik al jong lid van de Room-Katholieke Jonge Boerenbond en later ben ik ook andere vrijwilligersfuncties gaan vervullen. Al snel ervoer ik hoe fijn het is om iets te kunnen betekenen voor de maatschappij.”

Veebedrijf Harrie, die samen met echtgenote Net een goedlopend melkveebedrijf runde, zette zich 24 jaar lang in als bestuurslid en later als voorzitter van de Ponyclub Heerjansruitertjes. “Ik had thuis vier pony’s in de wei met de verwachting dat mijn twee kinderen mijn liefde voor paardrijden zouden delen, maar die hoop heb ik uiteindelijk laten varen”, lacht Harrie. “Vaak moest ik op zondag wedstrijden jureren. Omdat ik ook het nodige werk thuis had, heb ik die functie in 1986 opgegeven. Dat was ook de reden dat ik mijn werk in de gemeenteraad en als wethouder in 1980 uiteindelijk gedag heb gezegd.” Gedurende al die jaren zette Harrie zijn vakkennis daarnaast in als lid van de Kunstmatige Inseminatievereniging Zuid-West Nederland en als voorzitter van district West-Brabant.

Uitwisseling Bijzonder fijne herinneringen koestert Harrie aan zijn lidmaatschap van de inmiddels opgeheven stichting Oud- en Nieuw Gastel/Szamotuly. “Het begon met de schenking van een oude brandweerauto aan de Poolse plaats Szamotuly. Daarna werd de stichting opgericht, waarbij er uitwisseling plaatsvond van kennis op allerlei gebied. De leden van onze stichting en de Polen waarmee we contact hadden, waren van allerlei pluimage en dat maakte het contact onderling zo boeiend en waardevol. We leerden van elkaar, verbreedden elkaars wereld en visie. In de loop der jaren kon ik met eigen ogen zien hoe de aanvankelijk grote verschillen tussen Polen en Nederland steeds kleiner worden. Dat er zoveel resultaat werd geboekt, was fantastisch. Des te jammer vind ik het dat de stichting vanwege overheidsbezuinigingen ophield te bestaan.”

Hobby Maar daarmee is de lijst vrijwilligerswerk van Harrie nog niet ten einde, want sinds 1995 is hij ook nog jurylid namens de ZLTO van de jaarlijkse tuin- en erfwedstrijd. “We proberen de boeren te stimuleren hun erf netjes te houden en dat is een groot succes gebleken. Driekwart van de boeren doet mee en hoewel er één als beste uit de bus komt, zijn er eigenlijk geen verliezers”, benadrukt Harrie. Ook op het politiek maatschappelijke vlak is Harrie actief. Vorig jaar stapte hij uit de WMO-raad Halderberge. “Na drie jaar werd het duidelijk dat ik me daar niet op mijn plaats voelde. Het verplicht volgen van de regeltjes lag me in sommige situaties, waarbij ik een schappelijke benadering wenselijk achtte, te zwaar op de maag. Sinds 2009 ben ik lid van de seniorenraad, waarbij we het college raad geven over ouderenzaken. Na een periode van gewenning voor beide partijen, gaat het nu goed. Ook hier weer geldt dat ik er van geniet om met mensen uit allerlei vakgebieden de krachten en kennis te bundelen om iets te kunnen bereiken. Het is eigenlijk meer een hobby. Vandaar dat ik het, met steun van mijn vrouw uiteraard, goed volhoud en er niet over peins om ermee te stoppen!”

Voor Harrie van Merrienboer betekent het lintje vooral een schouderklopje. FOTO ELS ROMMERS

BIJDRAGE ELS ROMMERS