Afbeelding
Foto: Els Rommers

Buurtbus neemt na 17 jaar afscheid van Adrie

Door: Vera de Geus algemeen

OUDENBOSCH – Hij was nog maar amper met de VUT of Adrie Buijs werd gevraagd om vrijwilliger te worden bij de buurtbus. Een geschiktere kandidaat hadden ze niet kunnen vinden, want autorijden zit hem in het bloed. Besturen deed hij in alle opzichten, want hij nam ook de rol als secretaris op zich. Op 18 december reed de 78-jarige Adrie zijn laatste rit. Daarmee sloot hij een periode van 17 jaar af waarin hij talloze inwoners uit Nispen, Zegge en Bosschenhoofd op hun bestemming afleverde.

DOOR ELS ROMMERS

De voormalig technisch-theoretisch metaaldocent uit Oudenbosch gaat er eens goed voor zitten. Vol vuur en trots praat hij over zijn betrokkenheid bij de buurtbus en wat dit voor hem zelf heeft betekend. En dat terwijl hij aanvankelijk weigerde met de bus te gaan…

Overstappen
"Mijn vrouw, Riet, stelde voor om met de bus naar Roosendaal te reizen. Ik vond dat maar niks, want ik ging ervan uit dat we met de stadsbus gingen en dus een paar keer moesten overstappen", lacht Adrie ondeugend. "Maar het bleek om de buurtbus te gaan. De toenmalige voorzitter zat achter het stuur en na een babbeltje vroeg hij of ik hun team wilde versterken. Riet had toevallig net hetzelfde geopperd, dus toen was het snel beklonken."

Trouw en loyaal
Aan Adrie, die al vanaf zijn jonge jaren aan de lopende band vrijwilligerswerk heeft gedaan, hadden ze een goeie. "Het organiseren, mensen met elkaar verbinden zit in mijn DNA", verklaart Adrie zijn ambitie om maatschappelijk een steentje bij te dragen. "Ik ben vaandrig geweest, misdienaar, acoliet en heb heel wat bestuursfuncties bij verenigingen en stichtingen vervuld. Overal ben ik lang gebleven, ik ben zeer trouw. Ook aan mijn vrouw overigens", laat hij er lachend op volgen. "Met haar ben ik al 63 jaar samen, waarvan 53 getrouwd!"

Partnersteun
Dat Riet hem altijd gesteund heeft in zijn vrijwilligerswerk, vindt hij een voorwaarde voor zijn functioneren. "Zonder haar had ik dit werk niet kunnen doen. Daarom zie ik erop toe dat we bij activiteiten die de buurtbus organiseert onze partners betrekken", zegt Adrie. "De chauffeurs spreken elkaar nauwelijks bij de overdracht, want de bus moet op tijd rijden. Dan is het belangrijk om naast het vergaderen ook in een ontspannen setting samen te komen."

Grotere bereikbaarheid
Hoewel Adrie er een nogal uitgebreid vrijwilligers-CV op na houdt, is het duidelijk dat de buurtbus een speciaal plekje in zijn hart heeft. "Het geeft me een goed gevoel om de bereikbaarheid te vergroten in kleine leefgemeenschappen zoals Nispen, Zegge, Bosschenhoofd maar ook Standdaarbuiten, waar ik reserve-chauffeur ben. Qua service gaan we ver. Als iemand waar dan ook op de route zijn of haar hand opsteekt, stoppen we." Maar daar bleef het wat Adrie betreft niet bij. Want toen de bus een platte band had, bracht hij de passagiers met zijn eigen auto naar hun bestemming. Tot twee keer toe liet een scholier zijn portemonnee in Adrie's bus liet liggen. "Voordat deze kinderen zelf thuis waren, had ik de portemonnee al op hun woonadres afgeleverd. Én had ik de chauffeur van de rit terug ingelicht, zodat ze konden meerijden, want ja, hun OV-kaart zat natuurlijk ook in die portemonnee", grijnst Adrie. Het zijn ook de jongelui die hem bijpraatten over alle ontwikkelingen op het onderwijsvlak én die hun verhalen aan hem kwijt konden, vlak na het weekend wanneer er veel was gebeurd.

Waardevol

Ondanks al die waardevolle momenten, gaat Adrie stoppen. "Ik moet wel, vanwege mijn leeftijd", verklaart de man die 52 jaar lang bloeddonor is geweest en met zijn weinig voorkomende bloedtype zelfs het leven van een kind redde. Bang om in een gat te vallen is hij niet. "Ik barst nog van de plannen", reageert hij stellig.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief