Kees van Peer met op de achtergrond zijn zo geliefde Basiliek. Foto: Johan Wagenmakers
Kees van Peer met op de achtergrond zijn zo geliefde Basiliek. Foto: Johan Wagenmakers Foto: Johan Wagenmakers

Vrijwilligerswerk Kees van Peer is lintje waard

Door: Johan Wagenmakers Algemeen

OUDENBOSCH - Op vrijdag 24 april vond de jaarlijkse lintjesregen plaats. Door het coronavirus wel op een alternatieve manier. Burgemeester Heleen Rijnbach-de Groot belde de uitverkorenen op, terwijl de gemeentebode ondertussen een bos bloemen bracht. De versierselen die bij de Koninklijke Onderscheiding horen worden op een later en veiliger tijdstip daadwerkelijk overhandigd. De komende weken zetten we de gedecoreerden in het zonnetje. Deze week aandacht voor Kees van Peer (75), kerkwacht en vrijwilliger van de Basiliek.

Elke dinsdagochtend opent Kees van Peer de Basiliek. Daarbij wordt alles in gereedheid gebracht om bezoekers te ontvangen. “Als klein manneke was ik eerst misdienaar en later acoliet. Omdat ik altijd affiniteit met de Basiliek ben blijven houden, ben ik na mijn pensionering dit ‘kerkwachten’ gaan doen. Ik ben nogal een ‘pietje precies’ dus om 9 uur doe ik de deur open en de lichten aan en zorg ik ervoor dat alle kaarsjes op een rijtje staan. In de vakantie neem ik mijn kleinzoon weleens mee en zeg tegen hem dat wij de enigsten zijn die weten in welke ruimte de kaarsen liggen. Dan zie ik hem stiekem kijken of iemand ons ziet, als we daar naar binnengaan,” lacht hij. Vanaf 2013 is hij tevens lid van de kerststalcommissie en samen met enkele andere vrijwilligers verantwoordelijk voor het opbouwen, afbreken en opruimen van de kerststal in de Basiliek.

Toeteren

In zijn jonge jaren heeft Kees ervoor gezorgd dat de in het slop zittende Katholieke Arbeiders Jeugd onder de nieuwe naam Katholieke Werkende Jongeren werd (her)opgericht. “Dat was een ontspanningsvereniging voor de werkende jeugd. Ons onderkomen was in de ruimte onder de Basiliek waar nu het museum zit. We hielden thema-en dansavonden, maar gingen bijvoorbeeld ook naar een concert van Peter en zijn Rockets. De vereniging is overigens al lang ter ziele hoor.” Tot aan zijn pensionering in 2003 heeft Kees 42 jaar lang gewerkt bij golfkartonfabriek Brabantia in Oudenbosch. “Daar ben ik 12 jaar secretaris van de ondernemingsraad en nog voorzitter van het sociaal fonds geweest. Als ik in het bedrijfsbusje reed toeterde ik onderweg altijd naar bekenden. Nadat ik al jaren gestopt was met werken vroegen mensen nog steeds aan mij waarom ik niet meer toeterde!”

Mantelzorger

Verder rijdt hij steevast elke maandagochtend met de Plusbus Halderberge een vaste route. “Normaal gezien haal ik cliënten van Surplus op en breng die naar de steunpunten in Oudenbosch en Oud Gastel.” Sinds er bij zijn vrouw Jaantje MS geconstateerd is, is hij naast alle vrijwilligerstaken, haar mantelzorger geworden en zorgt hij ervoor dat de professionele hulp heel wat werk uit handen genomen wordt. “Je bent er voor elkaar in goede en slechte tijden,” vindt Kees. “Vorig jaar hebben we ons 50-jarig huwelijk gevierd en nog een mooie middag op het gemeentehuis gehad.”

Buurten

Het lintje was een complete verrassing voor hem, wat de familie goed verborgen heeft gehouden. “Ik wilde die dag wat afval wegbrengen, maar mocht dat niet van Jaantje. Ze had liever dat ik de kast nog eens poetste. Mijn dochter en kleinzoon kwamen onverwachts langs, kort daarop ging de telefoon en begonnen ze beiden direct al te filmen. Toen ik de burgemeester aan de lijn had begon het te dagen. Er werden bloemen gebracht, mijn schoonzoon had champagne en oranje tompoucen bij en zodoende hebben we er een gezellige feestdag van gemaakt. Mijn zoon en schoondochter wonen in Jakarta en konden er helaas niet bij zijn. Wellicht kan dat straks bij de echte overhandiging wel,” hoopt Kees.

Geduld

Naast vrijwilligerswerk heeft Kees in het voetbal een perfecte uitlaadklep gevonden. “Samen met vijf broers en een zus heb ik tot afgelopen jaar wel 40 jaar een seizoenskaart bij NAC gehad. Mijn jongste broer en ik zijn er nu mee gestopt. Met al dat gedoe achter de schermen was ik onderhand wel klaar.” Helemaal stilzitten is niks voor Kees. Zo doet hij in en rond het appartementencomplex waar ze wonen allerlei klusjes en zorgt hij voor de plantjes en de binnentuin. “Hij heeft geen geduld,” zegt zijn vrouw. “Als hij iets moet doen is hij al weg,” lacht ze. “Och,” zegt Kees tot slot schouderophalend, “als je iets graag doet, gaat het veel gemakkelijker.”[l]

Elke maandag rijdt Kees met de Plusbus mensen naar de dagbesteding. Foto: Privé


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief