In gesprek met oud-burgemeester André Osterloh

HOEVEN - Een jongensdroom van André Osterloh komt uit als hij in 1986 op 40-jarige leeftijd wordt benoemd tot burgemeester. Dan nog van Hoeven maar later, na de gemeentelijke herindeling in 1997, van Halderberge. Zijn 65e verjaardag in 2010 is voor hem reden om zijn ambtsketting op te bergen. De Halderbergse Bode is nog eens bij hem langs gegaan. Hij blijft nog steeds een aimabele verteller. De anekdotes rijgen zich gedurende het gesprek aaneen, maar vervelen geen moment.

In oktober 1945 wordt hij in Wormerveer geboren, maar zes weken later verhuisd het gezin naar Huissen, een dorpje tussen Arnhem en Nijmegen. Hier brengt André zijn jeugdjaren door. Op zijn 18e leert hij zijn vrouw Riny kennen. In 1969 trouwen ze en na 51 jaar zijn ze nog altijd bij elkaar. Samen hebben ze twee dochters en drie kleinkinderen. “Vader was hoofd politie en daarom kwamen er regelmatig burgemeesters bij ons op bezoek. Dat vond ik wel interessant en toen Riny mij destijds vroeg wat ik eigenlijk wilde worden antwoordde ik: burgemeester. ‘Die is gek,’ zei ze daarop.” Maar André zette door en werd later inderdaad burgemeester.

Enerverend

André gaat bestuur en recht studeren aan de bestuursacademie in Utrecht. Zijn werk als projectcoördinator stadsvernieuwing brengt hem later naar Culemborg en Deurne. In Raamsdonk is hij gemeentesecretaris als hij solliciteert naar de burgemeesterspost in Hoeven. “Dat was mijn tweede sollicitatie pas. Toen ik in Hoeven benoemd werd, zeiden ze tegen mij: ‘waar begin je aan?’ Zeker in het begin was het een enerverende periode, maar later kreeg ik complimenten, omdat het bestuurlijk op de rails stond."

Broekske

Goede herinneringen heeft André aan het bezoeken van 100-jarigen en 50- en 60-jarige bruidsparen. “Nét na mijn installatie was er al zo’n bezoek en werd ik aan de bruid voorgesteld als de ‘nuuwe burger’, waarop ze antwoordde: ‘dá broekske?’,” lacht hij. “Op een gegeven moment had je er een dagtaak aan en heeft het college besloten om de gouden bruidsparen naar het gemeentehuis te halen. Dat werden uiteindelijk gezellige middagen met muziek, zang, dans en een borreltje. De dankbrieven die ik daarvan ontvangen heb gooi ik niet weg, die blijven me dierbaar.” Naast mooie momenten heeft hij als burgemeester uiteraard ook talrijke andere zaken meegemaakt. “Het ergste in mijn functie als burgemeester is de dood van jongeren in het verkeer. De dood grijpt je dan aan. Ook verklaringen ondertekenen voor mensen die gedwongen opgenomen moeten worden in een psychiatrische inrichting is erg lastig. Dat zijn dikwijls aangrijpende dingen en horen ook bij het vak.”

Afstand

In 2012 is hij nog waarnemend burgemeester van Gilze en Rijen en sinds 2014 is hij voorzitter van de raad van commissarissen van Huisartsenholding West-Brabant BV, een samenwerkingsorgaan waarbij zo’n 90 huisartsen aangesloten zijn. “Voor de Matthäus Passion Halderberge doe ik met name aan sponsorwerving en verder ben ik samen met een neef bezig mijn roots na te zoeken. Osterloh is van origine een Duitse naam dus moeten we daarvoor af en toe naar Duitsland. Vooral over geschiedenis lees ik veel, daar houd ik van. Ik maak gedichten en tuinier een beetje. Och, het houd me van de straat,” lacht hij. “De plaatselijke politiek volg ik nog, maar wel van een afstand want ik heb er toch geen invloed meer op."[n]