Het huwelijk van Jan en Toos is diamant waard

OUDENBOSCH - Op 4 januari 1962 zijn Jan van Agtmaal (83) en Toos van Merriënboer (81) met elkaar in het huwelijksbootje gestapt. Namens de gemeente kwam wethouder Jan Mollen het nu diamanten echtpaar de felicitaties overbrengen. De bijzondere mijlpaal werd  in besloten familiekring gevierd met dochter Lianne, schoonzoon Nico, de kleinkinderen Christian, Laura, Richard met aanhang en achterkleinzoon Feodor, afgelopen juli geboren én de trots van het diamanten echtpaar.

“Gewoon een ‘bietje’ gezond blijven dan is het goed,” zegt Jan. “Vroeger kon ik me nogal eens ergens druk over maken, maar nu niet meer hoor.” Jan is geboren en getogen in Oudenbosch en Toos is geboren in Oud Gastel en op 7-jarige leeftijd met haar ouders naar Oudenbosch verhuisd. “Mijn vader en moeder hadden het café ’t Lands Welvaren op de kaai overgenomen,” meldt Toos de reden.

Verkering

Het was in datzelfde café waar ze elkaar ontmoet hebben. “Speciaal voor haar ging ik daar naartoe,” lacht Jan. “We kenden elkaar een paar weken en hadden lichte verkering toen Jan in militaire dienst iets aan zijn voeten kreeg en wekenlang in een hospitaal lag en we dus geen contact hadden,” vult Toos aan. Gelukkig is de verkering daarna aangebleven. Na 3,5 jaar was het echter wel even uit. “Je bent jong en je begrijpt elkaar niet altijd hé, maar kort daarna was het weer aan hoor,” merkt Jan daarbij op. 

Drie dagen

Na het trouwen was het in het café van haar ouders drie dagen feest. “Een dag voor de familie, voor de kaartclub en voor de biljart-en voetbalclub.” In Oost Vaardeke werd een huis betrokken waar het echtpaar nu na 60 jaar nog steeds woonachtig is. Jan was van huis uit vrachtwagenchauffeur, maar kreeg enkele jaren na het huwelijk een ongeluk, waarna hij deels arbeidsongeschikt verklaard werd. Later kon hij aan de slag als klusjesman, onderhoudsmonteur en timmerman bij eerst het toenmalige Elisabeth-ziekenhuis en later woonvoorziening De Zellebergen. Toos kwam daar te werken als interieurverzorgster en dochter Lianne had er een verpleegstersopleiding, waardoor ze op een bepaald moment alle drie in dienst waren.

Genieten

Jarenlang heeft Jan bij de Kade-boys cafévoetbal gespeeld en in het ouderlijk café van Toos heeft hij leren biljarten. Nu is hij al 46 jaar lid van biljartvereniging De Profs. “We spelen driebanden, libre en over rood. We doen niet onder voor de echte profs hoor,” lacht Jan. Wielrennen was ook een echte hobby van hem. “Dat heb ik ook veel gedaan ja. Met een groepje onder elkaar op pad. Mijn racefiets heb ik nu aan de zolder gehangen.” Toos had naast de zorg voor de opvoeding van Lianne en het bestieren van het huishouden haar vaste poetsadressen. “Aan poetsen heb ik nooit een hekel gehad.” Vakantie werd steevast gevierd in Oostenrijk. “We reden met de auto altijd naar pension Bij George in Lienz. Daar was het rustig en konden we lekker wandelen. Dat was altijd leutig,” herinneren ze zich. Het helpen van en oppassen op de kleinkinderen heeft het echtpaar ook altijd heel plezierig gevonden. Ze zijn de trotse overgrootouders van Feodor en genieten daar met volle teugen van. “We deden altijd alles samen, zijn nu meer thuis, maar hebben het nog steeds goed hoor.”