Jo Willemse en Dirk Hoefnagels hebben de diamanten huwelijksmijlpaal bereikt.FOTO JOHAN WAGENMAKERS
Jo Willemse en Dirk Hoefnagels hebben de diamanten huwelijksmijlpaal bereikt.FOTO JOHAN WAGENMAKERS Foto: Johan Wagenmakers

Diamant voor Jo en Dirk Hoefnagels-Willemse

Door: Remko Vermunt Algemeen

OUDENBOSCH - Jo Willemse en Dirk Hoefnagels waren 18 februari zestig jaar met elkaar getrouwd. Hoewel de gezondheid van met name Dirk wel wat te wensen over laat, woont het echtpaar nog steeds zelfstandig. Afgelopen zaterdag werd het bereiken van deze huwelijkse mijlpaal met familie, vrienden en buren met een gezellig samenzijn en etentje gevierd.

"We hebben elkaar leren kennen op de Roosendaalse kermis," vertelt de bruidegom. "Samen met mijn broer kwam ik daar twee meisjes tegen, die we netjes thuis gebracht hebben. Op mijn vraag aan Jo, zoals een van de twee heette, of ik de volgende zaterdag terug mocht komen zei ze: 'dan pas, je mag ook woensdag al komen hoor.' Maar toen ik haar zag, herkende ik haar eerst niet meer ha ha. Ik ben er daarna zó verliefd op geworden, dat ik er mee getrouwd ben."

Beter leren bidden
Jo (84) is geboren en getogen in Oudenbosch en komt uit een gezin van zes kinderen, terwijl Dirk (83) oorspronkelijk uit Hoeven komt als de op een na jongste uit een gezin van twaalf, waarvan ondertussen iedereen al gestorven is. Na vijf jaar verkering en na een huisje aan het Oostvaardeke te hebben gekocht, stapten ze in het huwelijksbootje. "De pastoor zei voorafgaand wel tegen mij, dat ik wat beter moest leren bidden, want ik kon er niet zoveel van," zegt Dirk lachend. Gefeest werd er in een locatie net over het spoor, waar nu cafetaria Wok-to- Go de Schuiven te vinden is. "De gehele dag liepen we overal te voet naartoe en het vlees voor het feest moesten we zelf meebrengen."

Zandspuiten
Toch hebben ze de eerste jaren van hun huwelijk meer in het buitenland doorgebracht dan in Oudenbosch. Dirk was uitvoerder bij het zandspuiten in de wegenbouw en dat bracht het echtpaar in verschillende landen. "Het enige project wat ik in Nederland gedaan heb was de weg van Dinteloord naar Willemstad," zegt hij. "Voor de rest was ik altijd over de grens en maakte soms wel dagen van 14 tot 16 uur." De eerste jaren ging Jo nog mee, maar toen ze teveel last van heimwee kreeg, bleef ze liever thuis, temeer daar het echtpaar een huis kreeg toegewezen in het nieuwe plan aan de Duiventoren, waar ze inmiddels al ruim veertig jaar wonen."Ik amuseerde me wel in ons nieuwe huisje en hoewel ik sinds ons trouwen nooit heb gewerkt, had ik altijd wel
mijn bezigheden," vertelt ze.

Witte poedeltjes
Helaas is het echtpaar kinderloos gebleven. "Dat was héél jammer, we hebben er veel voor gedaan, maar het lukte gewoon niet. We hebben ons er wel goed overheen gezet. Gelukkig hebben we veel neven en nichten in onze familie aan beide zijden. Omdat ik veel van dieren hou, hebben we wel altijd voornamelijk witte poedeltjes gehad. Die we ook verkochten. Als er dan iemand vroeg of er nog iets vanaf kon zei ik altijd: 'maar dan loopt hij op 3 pootjes," lacht Jo.

Klokken
Vanwege verkoop van het bedrijf van zijn werkgever en zijn kwakkelende gezondheid, kwam Dirk wat eerder thuis te zitten. Hij is daarna rond zijn uiteindelijke pensionering fanatiek begonnen met het opkopen en repareren van allerhande klokken. "Vanwege mijn gezondheid kan ik dat nu helaas niet meer," zegt hij berustend. In hun woning hangen en staan her en der nog de nodige exemplaren. "Dirk heeft altijd héél hard gewerkt en nu gelukkig ook al lang rust gehad. We kunnen het nog steeds goed met elkaar vinden, anders hadden we het geen 60 jaar volgehouden," zegt de bruid tot slot.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief