Wim de Veth over zijn nominatie voor de Halderbergse Cultuurprijs

OUDENBOSCH - Genomineerd voor de Halderbergse Cultuurprijs 2019 zijn musicus Wim de Veth, glazenier Peggy Bus en muziekvereniging St. Caecilia. Op zaterdag 5 oktober wordt bekendgemaakt wie de cultuurprijs bij de vakjury heeft gewonnen en - dit jaar voor het eerst - de gunst van het publiek heeft gekregen. In een serie van drie stellen wij de genomineerden nader voor. Wim de Veth (68) uit Oudenbosch bijt daarbij de spits af.

DOOR JOHAN WAGENMAKERS

Pas op 23-jarige leeftijd is Wim begonnen met saxofoon-les en notenlezen. "Smoorverliefd als ik was ging ik in onze verkeringstijd met mijn vriendin en huidige vrouw Toos mee naar de repetities bij FCO in Bosschenhoofd. Daar vroegen ze na een tijdje of spelen op een instrument iets voor me was. Op een keer was 'de grote trom' vrij en ramde ik keurig op de maat op dat ding. Ik dacht: 'das gezellig en stik leuk'. Omdat er genoeg 'trompetten' waren werd mij gevraagd om de saxofoon te nemen. Vooral een alt-sax bleek mij goed te liggen," begint Wim zijn verhaal. Zijn gedrevenheid en sterke wil om te slagen vielen daarbij meteen op. "Als je iets wilt is dat toch logisch anders moet je het niet doen," meent hij.

Vele eerste prijzen

Wim volgde daarop les bij de bekende Belgische saxofonist en fagottist Pierre Kerremans en deed muziektheorie in Antwerpen. Hij heeft in orkesten in Oudenbosch en Loon op Zand en bij het Gelegenheids Harmonie-orkest van West-Brabant en Zeeland gespeeld. Door de jaren heen heeft hij vele eerste prijzen behaald op solisten-concoursen en zelfs solo-optredens gedaan op Radio 2 in het programma 'Zin in Muziek' van de KRO. "Met dat orkest uit Loon op Zand speelde ik eens solo in een bomvol Fidei et Arti." Maar Wim maakte ook onderdeel uit van saxofoonkwartet Ripieno en behaalde daarmee vele eerste prijzen op ensemble-concoursen en is daarmee zelfs driemaal Nederlands Kampioen geweest. "Naast het zelf musiceren vind ik het erg belangrijk om ook andere mensen te stimuleren. Zo heb ik onder meer 10 jaar zelf saxofoon-les gegeven, waarbij een leerling afgestudeerd is op het conservatorium in Tilburg en heb ik try-out concerten voor eindexamen kandidaten van conservatoria georganiseerd."

ToucheVent

Dolgraag wil Wim de saxofoon als klassiek instrument bij een groot publiek onder de aandacht brengen. "Uitvinder Adolph Sax had deze juist uitgevonden om klassieke muziek mee te spelen, maar het instrument werd veel bekender in de jazz-wereld. Ik wil juist de saxofoon laten horen waarvoor hij oorspronkelijk bedoeld is. Vooral cello-muziek is zeer geschikt voor de alt-saxofoon," legt hij uit. Samen met pianist René van Assche heeft Wim daarom het duo ToucheVent opgericht en verzorgen ze regelmatig klassieke saxofoon-concerten. "René kende ik nog van vroeger. Toen we weer bij elkaar zaten was het net of er weken tussenzaten in plaats van jaren. De naam is door hem bedacht. Touche staat voor het toucheren van de toetsen en vent is Frans voor wind, dus het blazen in de sax."

Uitersten

Wim is naar eigen zeggen er wel een van uitersten. "Dát grijze gebied is zo saai. Ook in de muziek. Ik heb trompetstukken van Haydn op Sopraan Sax gespeeld. Dat kan niet, zeggen de mensen dan. Ik kleur niet graag binnen de lijntjes, maar wil vooral mijn eigen verhaal vertellen, dat vind ik véél belangrijker. Mijn bedoeling is om te zingen met die saxofoon, er moet passie in zitten." De nominatie voor de Halderbergse cultuurprijs vindt Wim zeker leuk. "Vooral het feit dat alleen al de saxofoon als klassiek instrument hierdoor in de belangstelling komt." De jury roemt zijn uitmuntende techniek en klankkeur en vindt dat hij door zijn unieke manier van spelen een extra dimensie aan de klassieke werken toevoegt. "Het gaat bij het musiceren uiteindelijk om mijn innerlijke emotie, waarbij de toonvorming en het ritme de ingrediënten zijn om dit te laten horen. Oefenen is leuk, maar optreden nóg leuker."