Anna A Ros met op haar bureau het portret van Dorothy Dene.
Anna A Ros met op haar bureau het portret van Dorothy Dene. Foto: Privébezit

Middelburgse Anna Ros schrijft roman over Dorothy Dene

Door: Britta Janssen Algemeen

MIDDELBURG – Vijf jaar werkte Anna A Ros aan haar roman Surrogaat. De Middelburgse schrijfster reisde af naar Londen om de leefomgeving van hoofdpersonage Dorothy Dene te leren kennen. In het atelier waar ze poseerde, schreef Ros sleutelscènes. “Om Dorothy te leren kennen, ben ik in haar huid en leven gekropen.”

In 2012 stond Ros (56) op een keerpunt in haar leven. Ze besloot haar passie te volgen en schrijfster te worden.

Schilderij

De westerse cultuur heeft haar interesse en op internet kwam ze het schilderij ‘Flaming June’ (1895) van Frederic Leighton tegen. “De rustige pose van de vrouw raakte me. Ik wilde graag weten wie ze was.” Na onderzoek ontdekte Ros dat de vrouw Dorothy Dene was, geboren als Ada Alice Pullan in het laat-Victoriaanse Londen. Ada ontworstelde zich van een arbeiderstoekomst om actrice te worden en koos haar artiestennaam Dorothy Dene. Naast acteren poseerde ze als schildersmodel, vooral voor Frederic Leighton, voor wie zij een diepe liefde voelde.

Atelier

De gemeenschap in de negentiende eeuw in Engeland en de mensen met wie Dorothy omging fascineren Ros. “Ik heb een jurk laten maken, zoals Dorothy droeg, met stoffen die in die tijd gebruikt werden. In die jurk ben ik door Londen gaan lopen en heb de huizen bezocht waar Dorothy heeft gewoond.” Het schildersatelier van Leighton is nog intact en er wordt nog altijd kunst gemaakt. Ros heeft dagenlang de sfeer van het atelier in zich opgenomen. “Op de plaats waar Dorothy poseerde schreef ik de scènes die zich daar afspelen.”

Verbijsterend

Geboorteregisters, archieven en volkstellingsregisters ploos Ros na om een nauwkeurig beeld te krijgen van Engeland en het leven in die tijd. “Ik kwam erachter dat Dorothy niet vier maar vijf zussen had. Het voelde geweldig om zo’n ontdekking te doen. Het is verbijsterend hoeveel terug te halen is als je goed spit. Toch blijven er altijd leemtes. Die heb ik gebruikt om het verhaal tot een roman te maken.”

Liefde

Ros begrijpt nu hoe Dorothy gedacht moet hebben. Ze herkent de gevoelens en verlangens. “De zoektocht naar liefde en geborgenheid is van alle tijden. Dorothy houdt van Leighton, maar het is een onmogelijke liefde. Pas als ze stopt met zoeken, vindt ze geborgenheid. Het blijkt dat die er altijd is geweest. Dat is een boodschap die ik aan de lezers mee wil geven.”

Toen Ros aan het boek begon wist ze weinig over de Engelse kunst. “De schilderijen leerden me veel over de positie van vrouwen in de negentiende eeuw in Engeland. Ik heb geprobeerd dat zo nauwkeurig en puur mogelijk te omschrijven.”
Ros maakt eind juni een promotietour langs Zeeuwse boekhandels voor haar boek

BIJDRAGE MARIELJA TEN BRUGGENCATE



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief