‘ons wordt een worst voorgehouden’

MIDDELBURG - Michelle Bartlett van Brasserie Eiggenwijzz in Middelburg mocht op zaterdag 27 februari via Zoom in gesprek met demissionair premier Mark Rutte, samen met twaalf andere horecaondernemers uit heel Nederland. Ze kreeg genoeg tijd om haar verhaal te doen, maar ze betwijfelt of het gesprek zal leiden tot meer financiële steun of het opheffen van de lockdown voor de horeca. "Het blijft politiek hè?"

DOOR EDWIN MIJNSBERGEN

Michelle Bartlett uit Middelburg is al bijna negen jaar de exploitant van Eiggenwijzz aan de Langeviele in Middelburg, een brasserie die wordt gerund door jongeren met een verstandelijke beperking. De lockdown en andere coronamaatregelen van de Nederlandse overheid vallen haar en haar medewerkers zwaar. Michelle maakt van haar hart geen moordkuil. Op haar persoonlijke Facebookpagina schrijft ze de frustraties regelmatig van zich af. Recente berichten, over de uitzichtloosheid van de lockdown, werden ook gezien door Wilfried Boonman, fractievoorzitter van de VVD in Middelburg. Hij trok zich de hartekreten van Bartlett aan en belde haar met de vraag of ze er voor voelde deel te nemen aan een zogenoemd Zoomgesprek met de minister-president. Die kans liet ze niet aan zich voorbijgaan.

Verkiezingstijd

Het gesprek met de ondernemers duurde in totaal een uur. Bij de aanvang stak de Middelburgse meteen haar virtuele hand op om de beurt te vragen, en kreeg die prompt. Bartlett: "Rutte luisterde met belangstelling naar mijn verhaal en liet me rustig uitpraten. Mijn vragen had ik natuurlijk wel al op voorhand naar de communicatiemedewerkers van de premier gestuurd. Hij was dus al voorbereid. Ik vroeg hem onder meer naar de perspectieven die ik mijn medewerkers kan bieden. Een echt antwoord op mijn vragen kreeg ik niet, maar dat had ik ook niet verwacht. Dit soort initiatieven zijn sympathiek, maar ze worden natuurlijk ook genomen voor de bühne. Het is tenslotte verkiezingstijd."

In Brasserie Eiggenwijzz werkt Bartlett met meer dan drieëntwintig medewerkers. Zes van hen zijn in vaste dienst. Het lukt haar om het team aan de slag te houden, maar alleen met kunst- en vliegwerk. Bartlett: "we hebben nog werk aan onze afhaalmenu's, al moeten we er echt alles aan doen om die onder de aandacht te brengen. Ook onze eigen bakkerij draait door, voor de vaste klanten. Maar het valt allemaal in het niet bij een geopende zaak. Daarom gaan we ook langs de deur om onze lekkernijen aan de man en vrouw te brengen en lenen we medewerkers uit. Ze helpen particulieren met het onderhoud van hun tuin, of de vrijwilligers van 'De Belt' in Middelburg met de aanleg van hun mountainbike-parcours. Het is belangrijk hoor, dat ze allemaal bezig blijven. Als ze te lang thuis moeten zitten ontsporen ze gewoon te snel. Dáárom is er perspectief nodig, maar ook omdat de rek er financieel uit is. Er zijn vergoedingen, maar die dekken lang niet alle kosten. M'n pensioenpotje zit al helemaal in de aanvulling van de vaste salarissen. Veertig procent daarvan moeten we zelf ophoesten. De vaste lasten gaan ook gewoon door. Maar dat is nog niet eens niet het ergste: ik wil al die kanjers hier weer zekerheid en structuur kunnen bieden. Ik krijg het inconsequente beleid van de overheid simpelweg niet meer uitgelegd. Dat moet toch anders kunnen?"[n]