Silvia Schamhart-Tampung springt in de krokusvakantie bij in Kapelle.
Silvia Schamhart-Tampung springt in de krokusvakantie bij in Kapelle. Foto: Erica van Strien

Onstuitbaar veel energie dankzij het werken met kinderen

Door: Erica van Strien Algemeen

KAPELLE - Ruim twee decennia geleden kwam Silvia Schamhart-Tampung (62) uit Kapelle voor het eerst in aanraking met kinderopvang. Tegen haar zestigste droomde ze over een terugkeer naar de kinderopvang. “Kinderen geven mij al mijn hele leven bakken energie”, zegt ze. Haar man zorgde voor een stroomversnelling. Na zijn pensionering reed hij op de taxi. Op een dag stapte iemand van Kibeo bij hem in. Silvia’s wens om terug te keren kwam voorbij. “Laat haar maar een motivatiebrief schrijven”, was de boodschap die hij mee naar huis nam. Inmiddels werkt de pedagogisch medewerker al twee jaar tot ieders tevredenheid op twee vestigingen van Kibeo in Goes.

Silvia heeft 23 jaar ervaring in het opvangen en begeleiden van kinderen. “Natuurlijk is het soms intensief, zeker in een week waarin ik meedraai in een vakantiemix-groep (tijdens vakanties worden groepen samengevoegd, redactie). Maar de passie voor het vak blijft. Autisme komt vrij vaak voor en wanneer je in zo’n week niet alle kinderen goed kent, vraagt het wat meer energie om te voorkomen dat er te veel prikkels zijn. Het geeft mij behalve voldoening ook echt ontzettend veel energie.”

Het werk is in een paar decennia wel van kleur verschoten. Ze werkt zowel in de voor- als de buitenschoolse opvang (vso en bso). “Dat betekent vroeg naar bed, want ik sta om 5.45 uur op en begin om 7.00 uur. Om 8.30 uur ga ik weer naar huis. ‘s Middags draai ik bso-diensten van 14.00 tot 18.00 uur. We bieden de kinderen structuur, een vluchtheuvel, veiligheid. Als ik de kinderen op mijn vaste locaties een tijd niet gezien heb dan komen ze bij me vertellen ‘Ik heb je gemist, ik vind je lief’. Als de kinderen jou fijn vinden en ze voelen zich veilig en vertrouwd, dan is het toch goed?”

Op een aantal vestigingen van Kibeo werken school en kinderopvang samen onder één dak. “De meerwaarde daarvan is dat de kinderen niet steeds verplaatst worden, maar vanuit school gelijk terecht kunnen bij de bso. “Die samenwerking is geweldig. Het bevordert ook collegiaal overleg als daar aanleiding toe is. Stel dat een kind taalkundig wat achterblijft op school. Door die kennis te delen, kunnen we op de bso de taalvaardigheid stimuleren door bijvoorbeeld een spelletje te doen dat met woorden te maken heeft. Spelenderwijs geef je dan ook na schooltijd nog wat extra mee aan het kind.”

Nieuwe collega’s welkom

Extra handen zijn hard nodig, want het blijft mensenwerk. “De introductie van het ‘ouderportaal’ is een verlichting voor ons. Ouders kunnen hier zelf inloggen en voor hun kind datum en tijden reserveren op een van onze vestigingen. Alleen als de school een studiedag heeft, springen we bij om te kunnen inschatten hoeveel assistentie er nodig is om die dag op een vestiging op te vangen. Dat vereist ook van ons flexibiliteit. Ik werk op twee vaste vestigingen in Goes, maar - zoals vandaag - heb ik ingetekend op een vakantiemix in Kapelle.”

Signalen en protocollen

Pedagogisch medewerkers zien en horen veel in de groepen. “We werken - ter bescherming van onszelf en alle betrokkenen - met protocollen en kunnen wel signalen die ons verontrusten overbrengen aan de vestigingsmanager. Op onze iPad staat belangrijke informatie over de kinderen. Over bijvoorbeeld allergieën. In de kast hangt dan een ‘rood beertje’. Dat betekent dat we alert blijven. Wie mag er bij het fruitmoment wel kiwi, maar geen banaan. Al weten kinderen het zelf, we checken het. Ook zijn er protocollen voor het ophalen van de kinderen. We weten door wie ze worden opgehaald, met telefoonnummers erbij. Dit is echt een gevolg van de tijd waarin we nu leven. Vorige week zei een kind tegen me “Juf wij komen niet, want wij gaan weg’. Dan bel ik toch even na. Ouders vergeten dat soms door te geven op die portal. Ik neem daar geen risico’s in. Ik zou er anders ook niet van kunnen slapen.”

Tekeningen

“We dragen echt bij aan de ontwikkeling van kinderen. Ouders en kinderen merken dat. Kinderen veinzen niet. ‘Juf ik vind je lief en je krijgt van mij chocola of een taart. Of een hartje en tekeningen. Ik kan mijn kamer ermee behangen.”

PASPOORT

Naam: 
Silvia Schamhart-Tampung

Leeftijd: 
62 jaar

Burgerlijke staat: 
Geregistreerd partnerschap

Woonplaats:

Kapelle

Opleiding:

Mbo Inrichtingswerk,
Kunstacademie (schilderen)

Hobby’s:

de hondjes Bob & Marley,
motorrijden, watersport, knutselen

Afbeelding


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief