Middelburgse Finie Groenewoud jubileert in Nijmegen

MIDDELBURG - Finie Groenewoud uit Middelburg staat dinsdag (18 juli) voor de 25e keer aan de start van de Nijmeegse Vierdaagse. Om haar jubileum een feestelijk tintje te geven, werkt Groenewoud aan een jurk van de Zeeuwse vlag om in te lopen. “Ik heb tijdens de vierdaagse ook wel eens klederdracht gedragen”, lacht de wandelliefhebster. Ze hoopt ook dit jaar weer na vier keer veertig kilometer gezond de eindstreep te halen, want dat vindt ze nooit vanzelfsprekend. “Maar ik heb er zin in!” Klederdracht Bij de vijftiende en twintigste keer dat Finie Groenewoud deelnam aan de Nijmeegse Vierdaagse deed ze dat in Veerse klederdracht. “Het viel best mee met de warmte hoor”, vertelt de 58-jarige Middelburgse. “Door de motregen ging wel mijn kap slap hangen. Maar ik kreeg ontzettend veel leuke reacties en ben zelfs nog op de foto gegaan met Karla Peijs, de toenmalige commissaris van de koningin in Zeeland.” Voor haar nieuwe jubileum wilde ze iets anders ludieks bedenken. “Ik naai een jurk van de Zeeuwse vlag en draag er straks een felgekleurde kap bij. Een beetje gek doen, haha.” Steun De gesprekjes en ontmoetingen maken de vierdaagse voor Groenewoud speciaal. “Vorig jaar op de laatste dag dag kwam ik in contact met een vrouw die zei dat haar moeder net was uitgevallen en dat ze nu alleen verder moest. Ik heb toen een halfuur met mijn arm om haar heen gelopen. ‘Je gaat die finish halen’, zei ik. En dat is ook gelukt. Je steunt elkaar als deelnemers, dat is uniek.” Als Groenewoud er zelf doorheen zit, maakt ze ook een praatje of is juist even stil. Het is haar nog altijd gelukt om de vierdaagse uit te lopen. “Maar je weet het vooraf nooit. Sommige mensen denken er makkelijk over, maar 120, 160 of 200 kilometer lopen in vier dagen is gewoon topsport.” Virus Door het moederschap heeft Groenewoud enkele jaren niet meegedaan, tot een vriendin vertelde deel te nemen. "Toen kwam het virus helemaal terug. Het is gewoon gezellig. Op de eerste dag staan er bij de start al studenten te applaudiseren. Daar heeft mijn zoon ook al eens met een beer staan roepen ‘Je kan het!’. Je hebt dan nog geen kilometer gelopen, haha. Zo lang het kan blijf ik meedoen.”