'Ze noemden me al alto, voordat ik wist wat dat was'

MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergen bekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de stad en met hun stadsgenoten. Deze week: Marlou Minderhoud.

"Gothic? Misschien komt die beschrijving van mijn uiterlijk nog wel het dichtst in de buurt, maar of ik het ook ben?" Natuurlijk is Marlou Minderhoud (1989) zich bewust van het feit dat ze een opvallende verschijning is, met haar donkere kleding en make-up, maar in een hokje hoeft ze wat haar betreft niet zo nodig te worden geplaatst. "Sommige mensen riepen al plagend dat ik een 'alto' was voordat ik wist waar dat voor stond. Ik kleed me al zo sinds ik m'n elfde, toen ik de band Linkin Park ontdekte. Daar begon het zo'n beetje mee."

Vormgeving
De liefde voor alternatieve subculturen sloop er dus al in toen Marlou nog op de lagere school zat in Westkapelle, het dorp waar ze opgroeide. In dat dorp vond ze nooit haar draai. Ze wilde er eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weg. Middelburg beviel haar beter. Daar doorliep ze de mavo tot 2006, vervolgens ging ze naar het ROC, waar ze begon met een IT-opleiding maar als vrij snel overstapte naar een opleiding op het gebied van vormgeving. Die studierichting beviel haar goed, maar het opleidingstraject verliep moeizamer dan ze had gehoopt. Er werd een borderlinetumor in haar eierstokken gevonden, waarvan ze vier jaar ziek was. Het diploma behaalde ze mede daardoor pas zeven jaar later.
Aanvankelijk geeft Marlou zichzelf na haar schooltijd niet veel ruimte om iets concreets te doen met haar creativiteit. Ze werkt in de Vlissingse en Middelburgse horeca en bij een slijterij. Nu ze alleen nog achter de bar van haar stamcafé Bar American staat heeft ze meer tijd voor projecten. "In American kom ik al sinds mijn zestiende. Sinds 2011 werk ik daar, maar alleen in het weekend. Ik ben nu vier dagen per week bezig met schilderen."

Twitch
Als Marlou over haar creatieve werk begint te vertellen vallen er opeens veel dingen op hun plek. Ze houdt van de duistere en rauwe thema's uit de wereld van horrorfilms en metalmuziek, maar ze is ook dol op videogames. In haar schilderwerk, dat ze zelf omschrijft als neo-traditional tattoo art combineert ze die dingen. Als ze werkt kun je haar zelfs volgen op Twitch, de tegenhanger van YouTube die vooral bekend staat als live streamingplatform voor gamers. Sinds enige tijd heeft dat platform echter ook kanalen voor creatievelingen. Marlou 'streamt' er haar teken- en schilderwerk onder de naam Amduscia_. Haar kanaal bevat bijna tweehonderd video's. Marlou kan er haar ei goed kwijt. Onder de volgers zijn er een paar hele trouwe, die dagelijks terugkeren op het kanaal. Via Twitch leerde Marlou zelfs haar vriend Sergej kennen, een Rus die in Israël woont en werkt. De liefde begon virtueel, maar inmiddels hebben de twee elkaar al meerdere keren ontmoet, zowel in Nederland als in Israël. Hebben ze ook plannen om te gaan samenwonen? Volgens Marlou is dat nog niet aan de orde, maar ze sluit het zeker niet uit. "Ik wil niet weg uit Nederland, maar Sergej vindt het hier wel leuk. Hij is zelfs al Nederlands aan het leren". Ze zegt het met een stralende lach.

Koken
Die lach brengt ons op het laatste onderwerp, een Facebookpagina van Marlou en haar vriendin Jessica, met de weinig subtiele titel Koken met Hoeren. Die pagina geniet onder een klein Middelburgs publiek een cultstatus. Marlou en Jessica kunnen allebei niet koken. Zelfs de tosti's in Bar American zijn altijd aangebrand, als Marlou ze klaarmaakt. Op Koken met Hoeren worden de gerechten in beeld gebracht met korte, humoristische bijschriften. Toen ik de pagina voor het eerst zag rolden de tranen over m'n wangen van het lachen. Meer dan een geintje is het niet, maar misschien gaan de dames er in de toekomst meer mee doen. Van je kookkunsten kun je immers ook filmpjes maken, toch? "Dat is zo, maar dan moeten we misschien een andere naam voor het project verzinnen, daarover hebben we toen niet goed nagedacht." Daar heeft ze een punt.
Maar áls ze voor zo'n kanaal gaan weet ik een ding wel: dat wordt dan het eerste kookprogramma dat ik ga volgen. Heerlijk, die herkenning.

BIJDRAGE EDWIN MIJNSBERGEN