Volle bak bij tiende editie ondernemersontbijt Moerdijk

ZEVENBERGEN - De tiende editie van het ondernemersontbijt georganiseerd door de gemeente Moerdijk werd traditiegetrouw op de laatste donderdag voor Pasen gehouden bij de Borgh. Ruim 260 ondernemers hadden zich aangemeld voor dit goed verzorgde ontbijt. Netwerken stond voorop, maar er bestond ook veel belangstelling voor gastspreker Maarten van der Weijden met zijn verhaal 'Beter worden'.

Voordat hij echter het woord nam, heette wethouder Thomas Zwiers de aanwezigen welkom. Hij benadrukte dat ook de gemeente bezig is met beter worden. Daarnaast benoemde hij een aantal initiatieven voor en door ondernemers.

Dromen

Van der Weijden bleek bij aanvang meteen een makkelijke spreker. Nadat hij eerst een filmpje liet zien aan het publiek over zijn magische race naar goud op de tien kilometer zwemmen in open water tijdens de Olympische Spelen in Peking in 2008, stelde hij de vraag of de aanwezigen hun eigen dromen wilden delen. Een dame die sieraden maakt, vertelde vervolgens dat zij droomt van meer klanten. Een andere aanwezige deelde haar droom om Nederland gezonder te maken.

Verantwoordelijk

De gouden medaille was voor Maarten van der Weijden geen droom vertelde hij daarop. Hij begon met zwemmen omdat hij van zijn vader iets moest doen, als leerschool om ergens voor te gaan en doelen te stellen. Na bijna alle sporten geprobeerd te hebben, vond hij in eerste instantie niks leuk. Totdat zijn zus op zwemmen ging. En Van der Weijden kreeg door dat hij sneller kon zwemmen dan zijn zus. Dat vond hij wél leuk. Net als winnen. Hij trainde hard en werd steeds beter. En toen werd hij zeventien jaar en kreeg hij andere interesses. Zijn vader zei toen: "Je bent zelf verantwoordelijk voor wat jou overkomt."

Pech

Die opmerking kreeg een andere lading toen hij twee jaar later in het VU-ziekenhuis in Amsterdam belandde en daar het vernietigende nieuws kreeg dat hij leukemie had in zeer ernstige vorm. Hij accepteerde toen de enorme pech die hem overkwam. Altijd gezond geleefd en toch doodziek zijn. Daar kun je dus niks aan doen. Je kunt bij het mislukken van een droom nadenken over alles wat verkeerd ging, maar je kunt ook accepteren dat het soms gewoon domme pech is dat iets niet lukt. Dat geldt ook voor ondernemers maakte Van der Weijden de link.

Hoogtetentje

Een jaar voor de Olympische Spelen, vroeg zijn zwemcoach Marcel Wouda aan hem: "Geloof jij in Olympisch goud?" Als realist wist Van der Weijden dat hij niet de snelste zwemmer van het veld was. Toch zei hij ja, met de opmerking dat de kans op succes enorm klein zou zijn. Wouda begreep dat de truc was om zaken anders aan te pakken in plaats van nog meer en harder te trainen. Het werd voor Van der Weijden leven in een hoogtetentje om de aanmaak van rode bloedlichaampjes te stimuleren. Een tentje waar zijn matras met proppen in paste, die hem zijn relatie kostte en waar het altijd snikheet was.

Lichtbril

Maar hij hield vol, ondanks dat er na drie maanden nog geen hard bewijsmateriaal was dat het werkte. De uren in zijn tentje werden opgeschroefd naar vijftien uur per dag. En daar bleef het niet bij. Coach Wouda kwam met nog een briljant idee. Opstaan kostte Van der Weijden veel moeite en de ochtendtraining was van mindere kwaliteit dan de middagtraining. De Olympische race in Peking was 's ochtends. Woude ontwikkelde een lichtbril voor zijn pupil, die hij na het opstaan meteen op moest zetten totdat hij bij het zwembad arriveerde. Toen Van der Weijden demonstreerde hoe dat eruit gezien heeft, kreeg hij de lachers op zijn hand.

Zwemfinale

Maar het werkte. De dag van de zwemfinale tien kilometer beschrijft Van der Weijden vanaf zevenhonderd meter voor de finish. Het plan was daar de leiding te nemen en dat lukte. Hij werd links ingehaald door de snelste zwemmer van het veld, David Davies, dus goud zag hij voorbij gaan. Hij zwom door voor zilver. Toen de nummer drie in zijn kielzog opeens de kant van Davies op ging en hij door kreeg dat zijn route naar de finish de meest rechte lijn was en dus een kortere weg, constateerde hij dat ging winnen.

Acceptatie

Moraal van zijn verhaal is dat je altijd moet handelen naar wat en wie je bent. In het ziekenhuis had Van der Weijden met zichzelf afgesproken geen doelen meer te stellen en elke dag te leven alsof het zijn laatste dag was. Maar toen was elke dag hetzelfde. "Ik heb uiteindelijk geaccepteerd dat ik het nodig heb om doelen te stellen." Accepteer dus wie je bent en steek energie niet in hobbels op de weg, maar in wat je kunt doen om je doel te bereiken. Op de vraag of succes maakbaar is, antwoordde  hij duidelijk nee. "Er ligt teveel buiten je macht, maar netwerken en samenwerken maken de kans op succes een stuk groter." BIJDRAGE EN FOTO'S MIRYAM VAN DER STEE