Protest_691697872.jpg
Protest_691697872.jpg

Column Hanneke Marcelis: 'De barricades op'

Door: Hanneke Marcelis

Protesten, stakingen, demonstraties. Het barst ervan. Het nieuws wordt gedomineerd door mensen die vol vuur de discussie aangaan over allerhande onderwerpen. Over voetbalcommentatoren die niet zo homo-vriendelijk zijn als ze denken. Over veel te hoge benzineprijzen. Over vuurwerkvrije zones. Maar ik doe er niet aan mee. Ik hou me rustig. Niet dat ik over die onderwerpen geen mening heb. Maar mij krijg je de barricades niet zomaar op. En al helemaal niet in mijn geliefde december. Dan wil ik alleen maar binnen naast mijn kerstboom zitten. Kerstliedjes luisteren. En warme chocomelk drinken onder een dekentje. Dan wil ik me niet in zware discussies mengen. Of in de kou staan met een protestbord. En toch. Toch gaat het gebeuren. Op 13 december kom ik onder mijn dekentje vandaan om de barricades op te gaan. Want mijn scoutingvereniging krijgt geen subsidie meer. En met de mijne, ook de elf andere groepen uit Breda. En ja. Het klinkt natuurlijk niet zo interessant. Gezeur om geld. Want iedereen wil wel subsidie. En de gemeente heeft vast een goede reden om de geldkraan dicht te draaien. Maar dat laatste is het hem nou juist. Die reden is er namelijk niet. Ik leg het graag uit.

De gemeente Breda heeft allerlei prachtige stichtingen en verenigingen die zich inzetten voor de maatschappij. De ene wat groter en professioneler dan de ander. Maar allemaal met de beste bedoelingen. En tot voor kort kregen ze allemaal subsidie. De ene veel. De ander een beetje. En dat werkte prima. Maar, het kostte de gemeente teveel tijd. Dus mogen die organisaties voortaan zélf het geld verdelen. Tijdens vergaderingen. Een heleboel. Overdag, tijdens werktijd. Maar alle kleine verenigingen hoefden zich geen zorgen te maken! Want de grote partijen die wél de tijd hadden om aan tafel te zitten, zouden wel rekening met hun houden wanneer het geld verdeeld werd. Nou. Je. Raadt. Het. Niet. Maar dat is dus niet gebeurd. Kleine verenigingen en stichtingen die niet aan tafel zaten, krijgen geen rode cent. En daarmee gaan ze omvallen als dominostenen. Dus ik ga de barricades op. Voor één keer. Voor in ieder geval een eerlijke kans op subsidie. Om te zorgen dat onze prachtige vereniging niet omvalt. En daarna kruip ik weer snel onder mijn dekentje. Hopelijk kan ik daar voortaan gewoon blijven.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief