'De kleine fruitteeltbedrijven zijn allemaal verdwenen'

KAPELLE – Onder de gedecoreerden die begin juli een koninklijke onderscheiding hebben gehad, bevond zich Adriaan van Liere. Hij werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Hij kreeg het lintje onder meer voor zijn werk voor het Fruitteeltmuseum.

Adriaan van Liere is sinds 2004 vrijwilliger bij het Fruitteeltmuseum in Kapelle. Met veel enthousiasme zet hij zich in als gids en hij geeft demonstraties op entdagen. Hij is lid van de tuinploeg en organiseert cursussen, plukdagen en de fruitteeltfietstocht. Daarnaast is hij nauw betrokken geweest bij de uitbreiding van de museumtuin.

Boomkweker

Voor Van Liere is de onderscheiding een waardering voor zijn werk, maar hij ziet de interesse die mensen tonen als ze het museum bezoeken als de grootste beloning. “Ik vind het leuk om mensen dingen vertellen die ze nog niet weten. Ik ben altijd boomkweker geweest en toen mijn bedrijf hier ophield te bestaan, ben ik voor een man in de Flevopolder gaan werken. Wat ik de mooiste verrassing tijdens de uitreiking vond was dat deze man, die inmiddels 84 jaar is, speciaal naar Kapelle was gekomen.”

Pensionering

Van Liere was al voor zijn pensionering betrokken bij het museum. “Sinds vijftien jaar ben ik officieel vrijwilliger met op elke woensdagmorgen het tuinonderhoud”, vertelt hij. “En als er veel werk is doordeweeks ook. Sinds een jaar of tien organiseer ik de fietstochten. Toen ik gevraagd werd dit te doen, kwam ik met het idee om door de boomgaarden te fietsen in plaats van alleen over de weg. Van de twintig kilometer loopt de route door zo'n dertien kilometer verboden terrein. We hebben een aantal telers bereid gevonden hun bedrijf hiervoor open te stellen. De tocht wordt drie of vier keer per jaar in bloeitijd verreden. Altijd is er heel veel belangstelling. Soms zijn er wel honderd mensen per groep. Later kwam de vraag of er nog een route georganiseerd kon worden, omdat mensen niet alleen de bloemetjes maar ook het fruit willen zien. Nu doen elk jaar zo'n zeshonderd mensen mee aan de fruitteeltroute. En het is altijd gezellig.”

Veranderingen

Van Liere zegt dat er de afgelopen jaren veel is veranderd in de fruitteelt. “De meeste vrijwilligers van het museum zijn 70-plussers. Er zijn steeds minder mensen die het vak kennen. Ik kon op mijn tiende al enten en oculeren. Vroeger had iedereen in het dorp een eigen tuintje en was lid van de veiling. Als je tien kilo sperziebonen had, bracht je deze naar de veiling. De kleine fruitteeltbedrijven zijn allemaal verdwenen. Vroeger was het hier een doolhof van kleine perceeltjes met tal van weggetjes ertussen. Bijna iedereen in Kapelle was vroeger fruitteler, maar nu is het anders. Misschien zijn er nog een stuk of vijftien over. Elk jaar valt er wel één af. Ik vind dat jammer, maar dat is de moderne tijd. Het is goed dat het Fruitteeltmuseum er is. Ik en de anderen dragen hier kennis over die anders verloren zou gaan. Het is zo wonderlijk hoe alles groeit en bloeit en het beroep van teler is zo mooi. Hierover vertellen zal nooit vervelen.”