'Lintje niet gekregen voor wat ik heb gedaan, maar hoe'

YERSEKE – Kees Laban uit Yerseke hoorde in april van burgemeester José van Egmond dat hij benoemd is tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Op 3 juli kreeg hij, samen met de negen andere gedecoreerden, de koninklijke onderscheiding uitgereikt. Laban kreeg het lintje, omdat hij vijfenveertig jaar bestuurslid was van korfbalvereniging Volharding en voor zijn rol als ambassadeur voor de korfbalsport.

Ook levert hij al jaren een belangrijke bijdrage aan de Zeeuwse VVD en de fractie in de gemeenteraad van Reimerswaal.

Vriendinnen

Laban vertelt dat twee vriendinnen, voor wie hij veel betekend heeft, hem hadden aangemeld voor de benoeming. Omdat zijn vrouw Thea, als gemeenteraadslid namens de VVD, een onderscheiding had aangevraagd voor Marijke van der Meijden–de Dreu, kon zij dat voor hem geheim houden. “Op de dag van de huldiging dacht ik dat ik daar naartoe zou gaan om Marijke te feliciteren”, vertelt Laban. “Toen ik in een Facetime-gesprek met de burgemeester erachter kwam dat het voor mij was, was ik erg verrast, blij en geëmotioneerd.”

Hoe

Wat het voor hem met name emotioneel maakt, is het feit dat zijn aanmelding gedaan is namens veel verschillende mensen. “Voor mij is het lintje een blijk van waardering vanuit verschillende hoeken. Ik heb mensen persoonlijk geholpen, maar ook veel mogen betekenen voor de korfbalvereniging, VVD en mijn werkgever PZEM. Ik ben vorig jaar gepensioneerd en werkte als manager van de Sloecentrale. Het was ontroerend om alle brieven te lezen die de aanvraag hebben ondersteund. Het mooiste vind ik vooral dat ik de onderscheiding niet zozeer gekregen heb voor wat ik gedaan heb, maar vanwege hoe ik met mensen ben omgegaan.”

Ambassadeur

Via een vriend kwam Laban als jeugdlid bij de korfbalvereniging terecht en op zijn zestiende ging hij in het bestuur. “Ik kwam erachter dat ik een echt verenigingsmens ben. Ik ben vijfentwintig jaar voorzitter geweest en zo'n drie jaar geleden gestopt. Nu help ik, als ik tijd en zin heb, nog wel eens met het organiseren van toernooien.”
Als ambassadeur heeft Laban veel betekend voor de sport. “Ik heb de scheidsrechteropleidingen geregeld in Zeeland en was vertegenwoordiger van zuidwest-Nederland in de bondsraad van het KNKV. Ik heb zelf van mijn negende tot mijn zesentwintigste gekorfbald en was tot die tijd, vanaf mijn zestiende, ook parttime scheidsrechter. Daarna ging ik fulltime fluiten. Op mijn vijfenveertigste moest ik stoppen vanwege mijn rug, maar ik ben in die jaren wel opgeklommen tot landelijk niveau.”

Doorgegeven

Laban heeft zijn liefde voor de sport doorgegeven aan zijn kinderen en kleinkinderen. “Mijn zoon, schoondochter en hun kinderen spelen korfbal in Dordrecht en ik ga vaak naar hen kijken. Ze zijn fanatieker dan ik ooit geweest ben. Mijn dochter heeft ook gekorfbald. Ik vind het leuk dat het zich op deze manier doorzet.”

BIJDRAGE JESSICA ROVERS