Jo de Roo (84) maakt zich op voor 27e editie van naar hem vernoemde toertocht

BIEZELINGE - De Goese burgemeester Margo Mulder lost zondag (19 juni) in Goes het startschot voor de 27e Jo de Roo toertocht. De naamgever wordt op 5 juli 85 jaar. “Ik vind het heel mooi dat deze tocht naar mij vernoemd is”, zegt de in Schore geboren De Roo, de grootste Nederlandse ‘klassieke’ wielrenner van de jaren zestig. “Dus ik probeer mee te starten. En dan ga ik met een groepje oude rakkers richting Hoedekenskerke en daarna in Goes een biertje drinken.”

“Oud-professionals Jan Janssen en Kees Bal hebben zich ook gemeld voor deelname”, laat Rinus Verboom van de organisatie weten. “Ook hebben we jonge Zeeuwse professionals uitgenodigd.” Zo is de Colijnsplaatse tweeling Tim en Mick van Dijke van de partij. “Ik doe het niet meer dagelijks, maar met een groepje Tacx-oude-lullen, zoals Jan Janssen en Hennie Kuiper, gaan we nog wel eens in het land fietsen”, vertelt De Roo. De frisse tachtiger kijkt inmiddels wel vaker hoe de wind staat voor een ritje. “Ik voel wel hoe oud ik ben, hoor. Ik heb ‘t niet meer in de benen, misschien nog hooguit twintig.” In beweging blijft hij ook in de (moes)tuin van zijn huis net over de grens van Schore, in Biezelinge, waar hij met zijn Ella woont. Ze hebben wel eens samen gefietst, maar dat doen ze niet meer. “Dan moet Jo steeds op mij wachten”, zegt Ella.

Racestuur

Het fietsen begon voor De Roo een paar kilometer verderop met rondjes rond de kerk van Schore. “Al vroeg wilde ik van fietsen mijn beroep maken, maar ik was toen echt niet sneller dan mijn maatjes.” Hoe werd hij dan zo’n succesvolle coureur? “Ik was competitief en ontwikkelde me. Ergens zat het er dus blijkbaar in.” Hij heeft hardgelopen en geschaatst, maar fietsen was het mooist. “Het sprak me aan om op de radio naar de Tour de France te luisteren. Het stuur van mijn fiets liet ik door de smid naar beneden zetten, zodat ik een racestuur had.” Op zijn zestiende mocht hij, na gespaard te hebben, van zijn ouders zijn eerste racefiets kopen. Die kostte 105 gulden, destijds een enorm bedrag. “Van het merk Zwarte Arend, maar het was een blauwe.” De Roo kreeg een nieuwelingen-licentie en reed dat eerste jaar zo’n twintig koersen. “Bij mijn eerste wedstrijd viel ik al. De eerste jaren ging het helemaal niet goed, maar ik zette door. Als amateur wilde ik beroeps worden, want dat waren dé wielrenners. Ik ging voor de top.” Dat is gelukt, vindt De Roo. Hij was prof van 1958 tot 1968 en won meerdere klassiekers, zoals de Ronde van Vlaanderen. In 1964 en 1965 werd hij Nederlands kampioen en hij won drie etappes in de Tour de France. Zijn mooiste herinneringen bewaart De Roo aan 1962, toen hij Bordeaux-Parijs, de Ronde van Lombardije en Parijs-Tours won. “Ook won ik de Super Prestige, waardoor ik een soort wereldkampioen was.” De Roo had zijn hele carrière klachten aan zijn luchtwegen. “Ik presteerde niet constant. Als ik goed was, was ik goed, maar ik was vaak verkouden. Dat was een frustratie, maar ik heb uit mijn carrière gehaald wat erin zat.” Hij volgt het wielrennen nog steeds, zoals de Tour, maar nu op tv. “Tegenwoordig val ik soms wel in slaap, haha.”

Meer informatie

De tocht heeft routes van 40 en 95 kilometer en een tussenstop bij De Buffer in Hoedekenskerke. TC Goes en ZRTC Theo Middelkamp organiseren de tocht, ondersteund door Sport Zeeland ZWW6D. Inschrijven à 5 euro kan tussen 9.00 en 11.00 uur bij café Nationaal, Grote Markt in Goes. De Roo vertrekt om 9.15 uur. Meer info: Facebook-pagina Tourclub.Goes.