Jan Franken al 65 jaar muzikant bij De Gildezonen

ROOSENDAAL – Aan de keukentafel bij Jan en Sientje Franken wordt er heel veel over muziek gesproken. Na iedere repetitie van de Gildezonen drinkt het echtpaar een wijntje en een pilsje en laten ze de avond nog even passeren. Duidelijk is wel dat ze beiden heel gedreven zijn als het om muziek maken gaat.

DOOR RENÉ BRUIJNINCX

Onlangs ontving Jan tijdens een concert van De Gildezonen in de Bergspil uit handen van de Bondsvoorzitter de Speld voor 65-jaar musiceren. En zoals de voorzitter dat in vertrouwen tegen Jan vertelde, had hij dat tot op heden nog nooit meegemaakt.

Van huis uit

De vader van Jan speelde bij de harmonie van Zegge saxofoon. “In die tijd was er voor de jeugd niet zo heel veel te doen. Of je ging voetballen of je ging bij de harmonie”, begint Jan zijn verhaal over zijn muzikale loopbaan. “Als voetballer was ik niet zo talentvol, dus leerde ik de eerste muzikale beginselen van mijn vader”. Jan ging op les bij de dirigent van de Gildezonen, meneer Maas. Die lessen kreeg ik in zaal 1 van het Gildehuis. Dat was een lange zaal, zodat je er niet alleen kon leren musiceren, maar ook marcheren. Want in die tijd presenteerde de harmonie zich regelmatig op straat. “In feite heb ik toen ‘blazend leren lopen’ op marstempo”, vat Jan zijn muzieklessen samen.

Diversiteit

“Toen ik 18 jaar was, was ik lid van de Rocky Boys. Ik speelde tenorsaxofoon, en verder speelden daar een drummer, een trompettist en 2 accordeonisten in. Als we dan in Place de Meir speelden van acht uur ’s avonds tot middernacht, verdienden we per man 20 gulden. Dat was in die tijd heel veel geld hoor”. Nadat Jan zijn militaire diensttijd had vervuld, kwam hij op de centrale werkplaats van de BBA in Princenhage terecht. “Daar werd ik onmiddellijk ingelijfd in de BBA-harmonie. Ik mocht bij Schenkelaars in Eindhoven zomaar een nieuwe saxofoon uitkiezen”. Omstreeks 1970 werd die harmonie opgeheven omdat er van de 55 muzikanten nog maar 15 over waren. “Dat kwam door de televisie. De mensen hadden daardoor een ander tijdverdrijf gevonden”.

Fanatiek

Dat Jan een muzikant in hart en nieren was bleek wel toen hij ‘zijn Sientje’ in 1981 ook aan het musiceren kreeg. Nadat ze ook lid van de Gildezonen was geworden, waren ze samen fanatieke leden en betrokken bij tal van activiteiten binnen de vereniging. “We hielpen bij de organisatie van Intramusica, ik zat acht jaar in het bestuur, en samen met Sientje en haar zus, Annie Verwijmeren, verzorgden wij de bardiensten in de repetitieruimte van de Moeder Gods”. In de tijd dat Jan lid van de Gildezonen is ‘versleet’ hij 7 voorzitters.

Gedrevenheid

Jan praat met enthousiasme en gedrevenheid over zijn tijd bij de Gildezonen en over zijn 65 jaar als muzikant. Maar hij sluit af met een ontboezeming: “Er zijn ons natuurlijk al heel veel mensen ontvallen, en ik merk dat je op mijn leeftijd meer inspanning moet leveren om hetzelfde resultaat te krijgen." Naast het feit dat Jan erg blij is met het moderne repertoire dat de Gildezonen tegenwoordig spelen, benadrukt hij de rol van die muziek. "Die verbroedert mensen altijd”, sluit hij als tevreden muzikant af.