Afbeelding

Aan de Keukentafel met Johan Ossenblok: ‘Ik ben al tien jaar bezig met m’n pensioen’

Door: Remko Vermunt Algemeen

Johan Ossenblok is, zoals ze dat in Amerika zo mooi noemen, een selfmade man. Hij heeft kort gestudeerd aan de MTS, maar die heeft hij nooit afgemaakt. Hij heeft alles geleerd door het gewoon te doen. Inmiddels is hij eigenaar van een miljoenenbedrijf dat waterzuiveringsinstallaties verkoopt over de hele wereld.

Johan, je bent op vrij late leeftijd (42) een eigen onderneming gestart. Waarom?

Ik werkte voor een Amerikaans bedrijf. Ik heb voor hen een vestiging opgezet in Nederland, maar dat werd overgenomen. Daarna kwamen verschillende reorganisaties en dat werd ik beu. De klanten, waar ik een goede relatie mee had opgebouwd, werden in mijn ogen niet goed meer geholpen. Ik kreeg steeds meer klachten en daar kon ik niet zo goed mee leven, dus besloot ik voor mezelf te beginnen.

Kan je kort uitleggen wat je precies doet met Pure Water Group?

Wij leveren specifieke systemen voor de productie van zuiver water aan bijvoorbeeld ziekenhuizen en de farmaceutische markt. Drinkwater is ons beginproduct, maar alle mineralen worden eruitgehaald. Puur water kan je dus ook niet drinken, het is een soort oplosmiddel geworden. Dat wordt bijvoorbeeld gebruikt voor nierdialyse.

Hoe kom je in die wereld terecht?

Ik heb dus de MTS gedaan, maar nooit afgemaakt. Ik kom van de boerderij en ben dus wel gewend om hard te werken. Op mijn zeventiende ben ik aan de slag gegaan in de elektrotechniek en dat beviel me wel. Ik heb lang gewerkt als servicemonteur, maar ik wilde altijd al ondernemer zijn. Als servicemonteur kwam ik nooit alleen voor één klusje. Ik wilde het voor de klant van A tot Z helemaal regelen. En zo ben ik steeds een stapje verder gekomen, totdat ik uiteindelijk op mijn 42e mijn eigen bedrijf ben gestart.

Een spannende keuze lijkt me?

Ja, heel spannend. Je neemt natuurlijk wel bewust een bepaalde beslissing. Maar, je moet jezelf in de markt gaan zetten. Ik wist dat de kans groot was dat ik in de eerste paar maanden geen klanten zou hebben, en dat was ook zo. Ik ben in juli begonnen en in september ging een oud-collega van mijn vorige bedrijf weg. Ik heb hem toen op voorhand aangenomen en toevallig hadden we in diezelfde maand onze eerste klus. Dat is ontzettend spannend geweest, je gooit alle zekerheden weg, maar ik heb nooit spijt gehad van die keus.

Waar begin je dan? Want het is wel een hele specifieke markt?

“We hebben verschillende klanten benaderd. Je begint met wat reparaties uitvoeren, wat uitbreidingen realiseren en uiteindelijk moet je in die markt groeien. Het eerste jaar hebben we een omzet gedraaid van een half miljoen euro. We speelden toen quitte. Dat was de eerste keer dat ik het gevoel had: het komt wel goed. Maar, je kan met een eigen bedrijf nooit achterover leunen.

We zijn nu 22 jaar verder. Gaat het nog steeds zo goed?

We hebben dit jaar natuurlijk wel te maken met het coronavirus. Veel internationale investeringen kwamen stil te liggen en projecten in het Midden-Oosten en Rusland zijn uitgesteld, maar het gaat uiteindelijk wel goed komen. De omzet is enorm gekelderd, maar we zijn een gezond bedrijf en we zullen dit jaar alsnog met een winst afsluiten. We komen dus niet in de rode cijfers. Bovendien mogen wij niet klagen. Veel projecten worden uitgesteld, het is dus uitstel geen afstel. Er zijn branches die veel harder getroffen worden.

Je hebt twee zoons die ook in het bedrijf zitten. Is dat fijn?

Ik probeer mijn zoons door anderen te laten managen, zodat ze onafhankelijk van mij kunnen werken. We spreken in de privésfeer ook eigenlijk nooit over werk. Dat is geen afspraak die we hebben gemaakt of zo, maar het gaat gewoon altijd over andere zaken.

Willen ze de zaak ooit overnemen?

Nee. Ik ben zelf in deze branche gerold en ik heb het vanaf nul opgebouwd. Het is een complex geheel, de markt en de technieken erachter. Ik heb veel respect opgebouwd naar de medewerkers en naar de klanten in de afgelopen jaren en dat is niet makkelijk om zomaar over te nemen. Daarnaast is het keihard werken. Toen ik nog in loondienst was, heb ik keihard gewerkt om zo snel mogelijk vooruit te komen. Mijn zoons proberen dat meer in balans te houden met meer tijd voor de kinderen. We zijn wel bezig met een overname, maar dat zal een externe partij worden.

Je bent nu 64 jaar en je bent bezig met een overname. Je bent dus al bezig met je pensioen?
Ik ben al tien jaar bezig met mijn pensioen. In de afgelopen jaren heb ik geprobeerd om steeds meer verantwoordelijkheden over te dragen en door te schuiven naar de juiste mensen. Ik heb hele goede mensen in dienst. Ze hebben heel veel vrijheid, maar ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik werk nu zelf drie dagen in de week en ik ben wel aan het afbouwen. Soms gaan we drie of vier weken weg met de camper en dan houdt ik wel elke dag mijn mail in de gaten, maar ik hoef niet of nauwelijks bij te sturen.

Vind je het moeilijk om te stoppen?

Dat valt op zich mee. Omdat ik er al langere tijd mee bezig ben, neem je stapsgewijs afscheid. Daarnaast zie ik het niet echt als m’n kindje. Ik vind het wel belangrijk dat het bedrijf in Sprundel of Rucphen blijft en ik wil het personeel goed achterlaten. Het bedrijf draait op het personeel. Ik bepaal wel de strategische weg die we bewandelen, maar zij doen de rest. We zijn een hele platte organisatie. De werknemers nemen zelf beslissingen en krijgen zelf de ruimte om te innoveren. Maar ook snipperdagen worden onderling geregeld. Als er gereisd moet worden naar klanten, dan doe ik dat ook vaak zelf. Niet alleen omdat ik dat leuk vind, maar ook omdat ze mij wel kunnen missen haha. Die goede relatie met klanten over de hele wereld, blijft toch wel het mooiste van dit werk.

We zijn bij de laatste vraag. Met wie zou jij aan de keukentafel willen zitten?

Maarten van Rossem. Ik ben zelf geïnteresseerd in de geschiedenis van oorlogen. Bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog, maar ook de Frans-Pruisische oorlog, Napoleon, noem het maar.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief