Ode aan het dorp: ‘We hebben voor Moerstraten gekozen voor de rust en ruimte’

MOERSTRATEN - ‘Dit dorp, ik weet nog hoe het was, de boerenkind’ren in de klas, een kar die ratelt op de keien, het raadhuis met een pomp ervoor, een zandweg tussen koren door, het vee, de boerderijen.’ Het zijn de melancholische woorden van Wim Sonneveld toen hij zong over ‘Het dorp’. Maar, waarom willen mensen eigenlijk in een dorp wonen? Wat maakt een dorp zoals Wouwse Plantage of Moerstraten zo fijn? Wij gingen de straat op en vroeger het aan willekeurige voorbijgangers. Zijn zij, net als Wim Sonneveld, ook zo gek op hun eigen dorp?

Lilian van der Vorst en Chris Verbraak wonen nu ruim drieënhalf jaar in Moerstraten. “We zijn begonnen in een caravan, totdat het huis klaar was. Dat is nu zo’n drie jaar geleden”, vertelt Lilian.

Samen wonen ze in één van de nieuwbouwwijken van Moerstraten. Het was dan ook een bewuste keuze om voor dit dorp te kiezen. “Ik kom uit Roosendaal, maar ik heb ook een aantal jaar in Essen gewoond. Chris komt daarentegen juist uit Wouw, die was het dorpse al wel gewend.” Toch besloot het tweetal enkele jaren geleden om eens verder te gaan kijken. “We hebben ook in Heerle en Wouwse Plantage gekeken, maar uiteindelijk was het een combinatie van de juiste prijs voor de bouwgrond en de rust en de ruimte”, vertelt Chris. “We hebben deze plek echt wel gekozen om lekker met de honden te kunnen lopen. We zijn niet meer afhankelijk van faciliteiten zoals een school of winkeltjes.” 

En dat is volgens het tweetal maar goed ook. “Want er is hier in Moerstraten helemaal niets”, lachen ze. “Er zijn veel mensen die zeggen dat ze niet snappen dat we hier zijn gaan wonen. Sommige mensen kennen Moerstraten niet eens, maar we wonen hier graag. We zijn daarnaast nog mobiel genoeg om gewoon onze boodschappen te kunnen doen.” Toch zouden Chris en Lilian voorlopig niets anders willen. “Het is hier gemoedelijk. Bewoners en de mensen van het bewonersplatform zijn allemaal heel vriendelijk en we worden enorm betrokken bij de ontwikkelingen in het dorp, dat is heel fijn.”