Statushouders zo snel mogelijk inburgeren: ‘In Nederland doe je alles op de fiets’

ROOSENDAAL - Nieuwkomers zo snel mogelijk volwaardig laten meedoen in Nederland; dát is het doel van de nieuwe Wet inburgering die vanaf 1 januari 2022 in werking is getreden. Werkplein Hart van West-Brabant verzorgt de inburgering van nieuwkomers namens de gemeenten Etten-Leur, Halderberge, Moerdijk, Roosendaal, Rucphen en Zundert.

Veel inburgeraars kunnen niet fietsen. In Nederland is de fiets een heel belangrijk vervoersmiddel en het vergroot het de zelfredzaamheid van onze nieuwe inwoners als ze mobieler zijn. De fietscursus wordt verzorgd door het Taalhuis Roosendaal, een vrijwilligersorganisatie te Roosendaal, die als hoofddoel heeft op informele wijze Nederlandse taalles te geven aan vrouwen van wie het Nederlands niet de moedertaal is. 

Alles op de fiets
De Syrische Fatoun woont sinds zeven jaar in Nederland en heeft al een jaar fietsles. Ze heeft vier dochters. “Ik ben gevlucht voor de oorlog. Het was er niet veilig. Mijn oudste dochter (toen 3 jaar) was bang en kon niet slapen door overvliegende vliegtuigen. Ook had zij medische zorg nodig en speciale voeding vanwege allergieën en dat was er niet. Ik was zwanger van mijn tweede dochter en was zelf ook bang.” Fatoun wil graag leren fietsen. “In Nederland moet je alles op de fiets doen. Ik heb in Syrië nooit gefietst. Soms is mijn man bezig en moet ik boodschappen doen of heb ik een afspraak en dan is het fijn als ik zelf op de fiets weg kan. Het is goed om mobiel te zijn, ook met de fiets.” Fatoun begon een jaar geleden met de wekelijkse lessen. Haar fietsbegeleiders zeggen dat ze fanatiek is en altijd aanwezig. Haar man is inmiddels ook fietsvrijwilliger en leert andere inburgeraars op weg.

Begeleider Paula van Agtmaal zegt dat ze het goed doet. “Voetgangerstunneltjes vindt ze lastig. Helemaal omdat je aan het einde gelijk een bocht doormoet. Soms heeft ze moeite om voldoende adem te halen. Lastig als ze een heuveltje op moet.” Fatoun vult aan: “Vroeger had ik angst voor fietsen en autorijden. Nu niet meer, al is hand uitsteken als je naar recht en links wil, wel lastig.” De cursisten krijgen ook les in verkeersregels. Paula: “Ze krijgen theorieles en moeten examen doen. Met playmobielpoppetjes worden situaties geschetst.” Ze denkt dat Fatoun aan het einde van het jaar wel klaar is om examen te gaan doen. Vrijwilliger Paula vindt het leuk om fietsles te geven aan vluchtelingen. Ze doet het al vijf jaar: “Ik kan zo iets betekenen voor die vrouwen. Dat ze onafhankelijk worden van hun autorijdende mannen.” Ze kan iedereen aanraden om zich aan te melden als vrijwilliger. “Omdat het een leuke bezigheid is waar je ook nog eens heel veel zinvol werk mee doet. En het is lekker buiten met fijne collega’s”. Meestal moet ze haar leerlingen over hun angsten heen helpen: “Ze zijn bang te vallen en dan zijn ze geneigd om te kijken naar dat punt waar ze niet tegenaan willen rijden. Het is juist zaak dat ze voor zich uit blijven kijken. Techniek en evenwicht; dat is waar we veel aan moeten werken. Rotondes vinden veel inburgeraars ook lastig”. Over het algemeen doen mensen er anderhalf tot twee jaar over voordat ze in het verkeer kunnen meefietsen.

Belangstellenden om te komen helpen als fietsvrijwilliger of bij de opvang van kinderen van cursisten kunnen zich melden bij Vacatures | hettaalhuisroosendaal.nl.