Keurmerk voor Hospice Roosdonck

ROOSENDAAL - Medewerkers van hospice Roosdonck in Roosendaal hebben afgelopen donderdag het Prezo Keurmerk voor Hospice Zorg in ontvangst mogen nemen. Dat gebeurde in de kapel van Wiekendael waar een mini-symposium werd gehouden met als titel: Samen onderweg, Investeren in kwaliteit van palliatieve zorg.

Het symposium werd geopend door Marjolein de Jong van de raad van bestuur van Stichting Groenhuysen die naar eigen zeggen 'ontzettend trots' is. "Jullie hebben je eigen verantwoordelijkheid gepakt en jullie hebben zelf gezegd: Wij zijn een goede hospice en dat gaan we laten zien." Iets wat ook Martin den Hartog, bestuurder van Associatie Hospicezorg Nederland bevestigd. Hij mocht het keurmerk officieel uitreiken aan een vijftal medewerkers die de kar hebben getrokken tijdens het proces.

Ambitieus

"Het getuigt van moed en lef om je zo transparant op te stellen. Alleen ambitieuze hospices durven zich te laten toetsen op kwaliteit." Het behalen van het Prezo Keurmerk betekent dat het hospice palliatieve zorg biedt die van hoogwaardige kwaliteit is. "Het is mooi om daar even bij stil te staan, maar ook weer niet te lang", stelde Den Hartog. "Het keurmerk moet uiteindelijk niets veranderen aan de manier waarop je zorg biedt."

Waardevol

Volgens Den Hartog is deze speciale manier van zorg zich enorm aan het ontwikkelen. "Het is een vorm van zorg die de mensen heel erg aanspreekt. Het is waardevol voor zowel de patiënt, de naasten maar ook voor jezelf." Dat blijkt ook uit het verhaal van Madeleine Timmermann, geestelijk verzorgster binnen het hospice. "Goede palliatieve terminale zorg in Roosdonck, daar staan wij voor. We willen niet alleen goede zorg bieden aan de patiënten, maar ook aan hun naasten en aan elkaar. Want we hebben elkaar soms gewoon even nodig om op adem te komen en ons verhaal te kunnen doen."

Rustplaats

Tijdens het symposium vertelde Timmermann iets meer over de reis die de patiënten afleggen. Een hospice was vroeger een rustplaats voor de pelgrims. Een plaats waar ze even op adem konden komen tijdens hun reis naar een bijzonder doel. "De mensen die bij ons komen, hebben ook een bijzonder doel en wij hopen dat ze hier ook even op adem kunnen komen. Binnen het hospice mogen wij een stukje met hun meelopen onderweg naar die eindbestemming."

Zoals het was

Het symposium werd muzikaal opgeluisterd door Sebastiaan Waegemaekers. Hij nam bijna een jaar geleden in het hospice afscheid van zijn moeder. "Als nabestaande herken ik veel in wat jullie vertellen", stelde hij. In de dagen dat zijn moeder in het hospice verbleef, schreef hij een nummer over het besef dat niets meer is, zoals het was. Datzelfde nummer bracht hij nu ook ten gehore.