Mans de Jong neemt afscheid van Heemtuin Rucphen

SPRUNDEL - Na tientallen jaren de kartrekker en het boegbeeld geweest te zijn, trekt Mans de Jong zich terug uit de dagelijkse bezigheden bij de Heemtuin Rucphen. In die tijd heeft hij met zijn mensen veel geleerd en bereikt. Veertig jaar geleden viel Mans de Jong, van de toenmalige Natuur Werkgroep, tijdens het wandelen iets op. Het landschap in de gemeente Rucphen veranderde hier en daar plotseling. De kleinschalige landschapjes kregen steeds meer het karakter van een polder. Hij maakte zich zorgen over de invloed die dit heeft op de diversiteit aan flora en fauna. Hij wou er iets aan doen. Hoogstandje Ondertussen wilde de gemeente door het WVS een heemtuin laten aanleggen. "Het WVS vroeg mij ervoor", vertelt de nu 73-jarige Mans. "Dat kwam goed uit, want hierdoor kon ik het ook een beetje sturen." In de jaren tussen 1981 en 1985 kreeg de heemtuin de eerste vormen. Mans wilde iets creëren waar dieren terecht konden en dat is vooral afhankelijk van de beplanting. "We hebben een deel van de oorspronkelijke beplanting laten staan, een deel aangeplant, maar ook de natuur zijn eigen gang laten gaan. Uiteindelijk is het een klein bloemenparadijs van twee hectare geworden die de dieren weten te vinden." Mans glundert. Deskundigen beoordelen de Rucphense heemtuin als de mooiste van Nederland en België. "Er zitten 35 soorten broedvogels en veel vlinders en libellen. Als je tijdens het onderhoud een bunzing of een hermelijn voorbij ziet schieten, dan is dat toch geweldig! Ook zitten er verschillende soorten uilen en spechten." Met een glimlach op zijn mond vertelt Mans verder. "Tegenwoordig zien we veel wespenspinnen, vernoemd naar hun zwart-geel gestreepte lijf. Die maken een cocon als een walnoot." Bewustzijn jeugd De vele vrijwilligers van de Stichting Vrienden Heemtuin Rucphen leiden bezoekers rond en vertellen over de bijzondere planten en dieren. Alle groepen van de basisscholen uit de gemeente komen ieder jaar langs. "Kinderen van groep 3 en 5 proberen we respect voor de wonderlijke natuur bij te brengen, want alles is ervan afhankelijk. Ook laten we ze hier buiten lekker voelen, ruiken en proeven wat de natuur ons te bieden heeft, zoals biologische appels, bananen en aardbeien. Ooit zei zo'n kleintje: "Het zijn net echte aardbeien. " Dat is toch prachtig." Afscheid Ondanks dat hij in 2009 officieel al met pensioen ging, bleef de Rucphense heemtuin zijn dagelijks werk, maar nu vindt Mans dat het tijd is om zich terug te trekken en het aan anderen over te laten. "Ik voel me verrijkt om met mensen gewerkt te hebben die pech gehad hebben in hun leven en dat ik veel idealen heb kunnen verwezenlijken", zegt Mans terugkijkend op al die jaren. "De mensen die het gaan overnemen hebben vast andere ideeën, maar ik vertrouw blindelings op hen. Wat ik nu ga doen? Er zijn ook nog andere dingen belangrijk in het leven, dus ik ga wat meer tijd doorbrengen met mijn vrouw. Maar ondertussen ben ik alweer bezig met een oude waterloop aan de Hoge Donk in Sint Willebrord. Als ik daar met mijn hondje Russel ga wandelen inventariseer ik daar planten, vlinders, vogels en allerlei andere diertjes. En ja, er komt heus wel weer een tijd om als vrijwilliger naar de heemtuin terug te gaan."