Schijfse kokkerelster José Martens doet een stapje terug

SCHIJF - Ruim vijftien jaar verzorgt José Martens uit Schijf een heerlijk Kerstdiner. 'Niets bijzonders', zullen velen denken. Toch wel: de kokkerelster kookt op Tweede Kerstdag namelijk steevast voor dorpsgenoten die daar behoefte aan hebben. Helaas noodzaakt haar gezondheid deze activiteit letterlijk op een lager pitje te zetten. Ankie Dockx van Kerk en Samenleving weet hoe moeilijk zij dit vindt.

"Wij, van Kerk en Samenleving Schijf, waarderen het bijzonder dat jij je jarenlang met de Kerstdagen hebt ingezet voor de inwoners van Schijf. Daarom dit beeld dat symbool staat voor samenzijn en verbinding, want dat is jouw doelstelling; mensen samenbrengen voor een gezellig Kerstdiner", met deze woorden overhandigt de voorzitter aan José Martens het sculptuur vergezeld van een fleurig boeket.

Nadenken

Het idee voor een Kerstdiner ontstond in de jaren '90. In aanloop naar de Kerstdagen, tijdens de advent periode, deelde José Martens haar Kerstgedachte in de Martinuskerk. Deze overweging spoorde haar aan tot nadenken. "Je kunt het allemaal mooi verwoorden, maar ik wilde er daadwerkelijk iets mee doen. Een Kerstdiner voor dorpsgenoten, dat leek me wel wat", aldus José. Via de bezoekgroep Schijf, onderdeel van Kerk en Samenleving, kreeg zij adressen toegespeeld. "Mijn man Jac is actief in de bezoekgroep. Hij wist precies wie wij een plezier konden doen met een Kerstdiner".

Servies

De primeur vond plaats in de plaatselijke pastorie. Maar al snel bleek deze te klein voor het tafelgezelschap. Ook in praktische zin was de verhuizing naar het Steunpunt tegenover de kerk een logische stap. Zij hierover: "Bij de pastorie moesten we ons eigen servies meebrengen. In het begin zaten we met twaalf mensen aan tafel, maar dat aantal bleef maar groeien".

Huzarenstukje

De zelfgemaakte salade van de kokkerelster speelde daarin een cruciale rol. Dockx lachend: "Het huzarenstukje van het Kerstdiner". Op de vraag naar het keukengeheim antwoordt José: "Alles zelfgemaakt, met ingrediënten uit onze tuin. Zo maak ik ook frambozenbavarois. Ik kookte gericht op de doelgroep". Haar man is hierbij haar rechterhand. En de koelkasten van haar kinderen zitten rond de feestdagen vol met ingrediënten. "Ach, je kookt toch met Kerst. Eerste Kerstdag kook ik voor de familie, Tweede Kerstdag stond de maaltijd voor de dorpsgenoten centraal. Dat ging in één moeite door". Overigens stond José er niet alleen voor: "De eerste jaren was Dien van Gastel mijn steun en toeverlaat, later Betsy van de Sande".

Eindverantwoordelijkheid

Omdat haar kookkunsten zo worden gewaardeerd valt een stapje terug doen haar zwaar: "De mensen rekenen op je. En hoewel we voldoende vrijwilligers hebben die het Kerstdiner dragen, zoeken we iemand die bereid is de eindverantwoordelijkheid te nemen. Een taak die ik altijd met liefde heb vervuld. Nu mijn gezondheid steeds minder wordt, ben ik genoodzaakt hiermee te stoppen". Lang staan wordt voor de 75-jarige José namelijk steeds lastiger door de neurologische aandoening Orthostatische Tremor. "Wandelen lukt prima, maar stilstaan geeft problemen". Ze hoopt dat het stokje wordt overgenomen. "Het geeft zo'n voldoening. Eerst samen lekker eten en daarna een spelletje zoals een bingo. En natuurlijk blijf ik betrokken, maar dan wat meer op de achtergrond", besluit de vrijwilligster.

Meer informatie? Stuur een mailtje naar: ankiedockx@home.nl.

BIJDRAGE CORINE ROKS