Eely-Janna Tuyl-Visser: 'Vrijwilligerswerk is een deel van mijn leven' FOTO CORINE ROKS
Eely-Janna Tuyl-Visser: 'Vrijwilligerswerk is een deel van mijn leven' FOTO CORINE ROKS Foto: Corine Roks

Eely-Janna Tuyl-Visser put kracht uit 'Troostdekentje'

Door: Addo Sprangers Algemeen

SINT WILLEBRORD - Eén bericht op Facebook trok de aandacht van Eely-Janna Tuyl-Visser in het bijzonder. Vooral omdat het begrip ‘Troostdekentje’ werd gebruikt. Haar moeder maakte vroeger ook troostdekentjes voor prematuur en doodgeboren babytjes. Deze Facebookpagina had een soortgelijke strekking; het belangeloos breien en haken van dekentjes voor kinderen en hun ouders/verzorgers die extra troost nodig hebben. Op 5 maart 2020 was haar eerste dekentje klaar, het resultaat van een bijzondere ommezwaai in haar leven.

“Tot begin 2016 had ik een zeer actief leven. Ik werkte als gemeenteadviseur voor de Protestantse Kerk Nederland (PKN). Ik gaf lezingen over onder andere geloofsopvoeding en trainingen binnen de parochies gericht op kindernevendiensten. Mijn werkgebied reikte van Zeeland en Noord- Brabant tot Limburg. Naast betaald werk richtte ik me op het vrijwilligerswerk, zowel binnen de kerkmuren als daarbuiten. Ik weet niet beter, vrijwilligerswerk is een deel van mijn leven”, opent Eely-Janna het gesprek.

Tumor

Tot er op die bewuste dag in 2016 de uitslag van het bevolkingsonderzoek op haar deurmat lag. “Ik heb deze een paar keer moeten lezen voordat het tot me doordrong dat ik werd opgeroepen voor nader onderzoek”. Al snel volgt de diagnose darmkanker. De medische molen wordt in werking gesteld. “Er waren twee operaties nodig om de tumor ter grootte van vier centimeter te verwijderen. Hoewel er geen uitzaaiingen waren moest ik een chemokuur ondergaan. Het werden zes kuren. Je wandelt gezond de behandelkamer binnen en komt er als een wrak uit”, zo laat de protestantse weten.

Nazorg

Na haar chemotraject kon zij helaas niet meer werken, ook ontbrak het haar aan energie. “Werken aan je herstel vergt tijd en de nazorg voor kankerpatiënten vond ik ronduit slecht. Dat maakte me erg boos. Deze boosheid heb ik op advies van een deskundige kunnen omzetten in iets positiefs; mijn creativiteit”.

Creatief

Zodoende viel haar oog op de Facebookpagina ‘Het Troostdekentje’: “Ik heb me direct aangemeld en ben gaan breien. Heel fijn dat ik met mijn creativiteit kinderen en ouders troost kan bieden”. Uit alle provincies breien en haken mensen mee, in totaal zo’n 900. “Gecoördineerd door Ingrid van der Wekken en Josee Hijstek. Wij breien en haken dekentjes en knuffels voor kinderen die in hun jonge leventje al heel wat hebben meegemaakt bijvoorbeeld ziekte, een handicap of psychische aandoeningen. Maar eveneens voor kinderen die te maken hebben met huiselijk geweld of andere problemen binnen het gezin. Broertjes en zusjes worden niet vergeten”, geeft Eely-Janna uitleg terwijl zij een doos met gebreide en gehaakte geschenken uitpakt. “Per half jaar worden er zo’n 150 zorgpakketten verstrekt, bestaande uit een dekentje, mooie kaart, een knuffel, een zorgenvriendje en een hartje. Aan elk geschenk hangt een kaartje van de maker. Behalve aan particulieren worden de pakketten ook verstrekt aan ziekenhuizen en instellingen als Villa Pardoes”.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief