Aan de keukentafel met... Ad Roks

ROOSENDAAL - Ondernemers zijn vaak dag en nacht bezig met hun onderneming. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij 's nachts van wakker? In 'Aan de keukentafel met...' gaan we met hen in gesprek en gaan we op zoek naar het bijzondere verhaal dat zij te vertellen hebben. Deze week: Ad Roks van Jansen Hoveniers.

Als vijftienjarig jochie liep Ad Roks al stage bij Jansen Hoveniers en hij is er nooit meer weggegaan. Inmiddels is hij veertig jaar oud en is hij al 13 jaar, samen met grondlegger Peter Jansen, eigenaar van het bedrijf. "Ik heb alle facetten belopen en toen kwam de vraag of ik in het bedrijf wilde stappen."

Je bent al op jonge leeftijd begonnen bij Jansen Hoveniers. Was dit wat je altijd al wilde worden?

Eigenlijk niet. Ik wilde iets in de akkerbouw doen, maar ik ben uiteindelijk naar de lagere tuinbouw school gegaan in Oudenbosch en daar kwam ik in aanraking met het hoveniersvak. Mijn eerste stage liep ik bij Jansen Hoveniers en in 1996 ben ik officieel in dienst gekomen.

Uiteindelijk ben je mede-eigenaar geworden. Was dat een grote stap van werknemer naar werkgever?

Het leek me altijd al leuk om voor mezelf te beginnen. Ik wilde mensen gelukkig maken door hun tuinen te doen. Toen ik de vraag kreeg of ik in het bedrijf wilde stappen, hoefde ik niet lang te denken. Dat was natuurlijk een gigantische kans. Ik kon zelf gaan ondernemen, maar al wel met een flink klantenbestand.

Waarom wilde je zo graag voor jezelf beginnen?

Dat heeft toch te maken met een stukje zelf regeren. Je eigen identiteit meegeven aan het bedrijf. Als je in loondienst werkt, dan volg je een bepaald stramien. Als ondernemer kan je juist die stramienen zelf uitzetten. Het is dus meer de lijnen uitzetten dan de lijnen volgen.

'Als ik ga slapen, dan heb ik het ook afgesloten voor mezelf'

Hoe reageerden je collega's daarop?

Ik ben aan het begin wel zoekende geweest. Ik werd getest door collega's, want opeens was ik hun baas in plaats van hun collega. Ze gaan je uitproberen en komen met tal van vragen om je uit de tent te lokken. Ik begrijp dat wel, het is natuurlijk ook een hele omschakeling. Maar uiteindelijk heeft dat niet lang geduurd hoor.

Hoe ben jij eigenlijk als baas?

Ik ben een hele rustige baas, geen echte prater. Ik maak altijd hele doordachte keuzes, maar als de keus eenmaal gemaakt is dan blijft het ook zo. Ik ben niet wispelturig, maar juist enorm standvastig. En als bedrijf investeren we in ons personeel. Onze mensen zijn het kapitaal van ons bedrijf. We zijn geen familiebedrijf, maar we werken wel op die manier. Er zijn jonge mannen die met kindjes zitten, daar zijn we tijdens de coronacrisis heel flexibel mee omgegaan, want je kan niet alle verantwoordelijkheden bij de vrouw neerleggen.

Je bent nu vooral op kantoor te vinden, mis je het werken met je handen niet?

Als hovenier sta je natuurlijk het liefst met je handen in de aarde, maar inmiddels ben ik er wel gewend aan geraakt dat ik voornamelijk op kantoor bezig ben. Ik houd me bezig met de calculatie en projectleiders kloppen regelmatig bij mij aan voor vragen. Ik heb wat minder contact met de klanten, maar ik heb wel geleerd om ook plezier te beleven aan het werk vanuit binnen. Voldoening haal ik bijvoorbeeld uit de projecten die we realiseren. We maken echt exclusieve dingen en als alles op z'n plek valt en alles klopt, dan kan ik daar wel van genieten. Geld verdienen is leuk, maar het realiseren van een mooi product is voor mij toch het belangrijkste.

Welke eigenschappen moet een ondernemer volgens jou hebben?

Je moet wel een beetje lef hebben. Je moet durven om die stap te nemen om te ondernemen en daarnaast moet je flexibel en creatief zijn, om bijvoorbeeld met een crisis om te kunnen gaan. En het belangrijkste is misschien wel dat je goed met mensen om moet kunnen gaan.

Je hebt het zelf al over de crisis, hoe is de coronacrisis voor jullie geweest?

Wij hebben het alleen maar drukker gehad dan normaal. Sommige producten krijgen we op dit moment niet meer geleverd, dat gaat wel een probleem worden. Daarom zijn we nu vooral zelf veel aan het inkopen, zodat we bezig kunnen blijven. Uiteindelijk gaan we er wel iets van merken hoor. De economische crisis van 2008 voelden wij pas in 2012, in onze branche komt dat altijd wat later.

Hoe bescherm je jezelf daartegen?

Een goede buffer opbouwen en ondertussen goed de voorspellingen volgen. Bij de vorige crisis hebben we samengewerkt met ondernemers uit de buurt. Zo hebben we onze mensen in dienst kunnen houden.

Lig je daar wel eens wakker van?

Dat is voor mij de grootste vraag, kan ik ze aan het werk houden? Want het zijn wel gezinnen die we voeden. Ik maak me er soms zorgen over, maar ik lig er niet wakker van. Je raakt gewend aan dit soort dingen. Mijn vrouw werkt ook in het bedrijf en iedere dag als we thuiskomen, praten we tijdens het eten maximaal een kwartiertje over het werk en daarna proberen we het los te laten. Als ik ga slapen, dan heb ik het ook afgesloten voor mezelf.

En als je advies nodig hebt, kan je dan bij iemand aankloppen?

Voor advies ga ik naar mijn compagnon Peter Jansen. Hij is de grondlegger van het bedrijf. Voorheen ging ik ook nog wel eens naar 'Jong Management'. Dan kon je sparren met andere jonge ondernemers, maar inmiddels ben ik met mijn veertig jaar te oud.

Met wie zou je eigenlijk zelf wel eens aan de keukentafel willen zitten?

Dat is Jos Burgers. Ik heb verschillende boeken van hem gelezen en seminars bijgewoond. Die man beschrijft bedrijfsprocessen op een humoristische manier, maar houd je daarmee wel een spiegel voor. Dat lijkt me wel leuk om eens mee te sparren.