Jan en Mien zijn zestig jaar getrouwd: 'We wilden thuis mensen uitnodigen, maar door de maatregelen rond corona zijn we beperkt'
Jan en Mien zijn zestig jaar getrouwd: 'We wilden thuis mensen uitnodigen, maar door de maatregelen rond corona zijn we beperkt' Foto: Corine Roks

Bescheiden feestje voor Zegs echtpaar

Door: Corine Roks Algemeen

ZEGGE - Voor het vertrouwde gezicht van De Nieuwenbergh op de Zeg, Mien Slooters-van den Oever, was maandag 24 augustus een wel heel bijzondere dag. Precies zestig jaar geleden stond zij samen met Jan Slooters uit Bosschenhoofd voor de ambtenaar van de burgerlijke stand en gaven zij elkaar het jawoord. Op 8 september werd het huwelijk door de pastoor gezegend, de datum die het echtpaar al zestig jaar aanhoudt voor feestelijkheden.

“Dit jubileumjaar in een wat sobere vorm. We wilden thuis mensen uitnodigen, maar door de maatregelen rond corona zijn we beperkt," spreekt Mien Slooters. Ook de burgemeester kon om die reden niet langskomen om het diamanten echtpaar te feliciteren. “We hebben wel een presentje ontvangen en een handgeschreven kaart met daarop de felicitaties namens de gemeente Rucphen,” toont mevrouw.

Viaduct

Tijdens een toneeluitvoering in Bosschenhoofd slaat de vonk over. Ze krijgen verkering en besluiten na vier jaar voor het boterbriefje te gaan. Een neef van de jonge Mien vertrekt voor zijn werk naar Zeeland. Het kersverse paar betrekt zijn huis. “Aan de andere kant van Zegge, bij het viaduct,” geeft Mien Slooters uitleg. Niet veel later verhuist het koppel naar de Onze Lieve Vrouwestraat. Het jonge gezin krijgt een zoon, Ad genaamd, en een dochter, die ze Karin noemen. Nu zijn ze opa (84) en oma (80) van vier kleinkinderen, die inmiddels studeren en werken. Nog steeds woont het echtpaar op dit adres. Jan Slooters hierover: “De oude woning stond recht aan straat, na wat verbouwingen hebben we besloten voor nieuwbouw in de achtertuin. In 1978 zijn we een paar meter verhuisd.” Na wat werkhuizen en een baan in de tuinbouw komt Mien Slooters terecht in de foodbranche. “Vanaf mijn veertigste in de catering. Met alle papieren op zak was ik breed inzetbaar, ook dankzij mijn auto waarmee ik flinke afstanden reed.” Afstanden waren ook aan Jan toevertrouwd, maar dan van een heel andere orde. Van achter het stuur van zijn Scania heeft hij heel Europa gezien. Bestemmingen als Italië en Frankrijk waren hem niet onbekend. “Vanaf mijn zestiende tot mijn vierenzeventigste. Soms was ik weken onderweg.” Enthousiast vertelt hij over zijn ritten naar voormalig Joegoslavië en Teheran, Iran.

Bar

Ondertussen pakt Mien Slooters het vrijwilligerswerk op. Zo wordt ze lid van de Katholieke Vrouwen Organisatie (KVO) waarin ze een aantal jaren de functie van penningmeester en secretaris bekleedt. Ook voor de kerk maakt zij zich sterk, onder meer via hulp bij het collecteren. Maar voor de meesten is Mien Slooters één van de bekende gezichten achter de bar van gemeenschapshuis De Nieuwenbergh. “Al twintig jaar met veel plezier. Maar in december draag ik mijn vrijwilligersstokje over. Een besluit dat ik tijdens het soep koken voor de carnavalsstichting officieel kenbaar heb gemaakt”. Mevrouw vult nog wel aan: “Ik blijf op de achtergrond present, mocht het nodig zijn”. Waar mevrouw zich begeeft in het vrijwilligersleven, is meneer liever thuis. Met een rijk verleden als internationaal chauffeur is hij enorm geïnteresseerd in wereldnieuws. Kranten zijn daarbij zijn voornaamste informatiebron. Ook het wielrennen volgt hij op de voet, met vanzelfsprekend de Tour de France als favoriet.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief