Echtpaar Herijgens-Roovers viert 60-jarig huwelijk: ‘Samen geweldige herinneringen gemaakt’

SPRUNDEL - Zestig jaar geleden gingen Jan Herijgens (90) uit Sprundel en Mien Roovers (85) voor het boterbriefje. Dat werd in Etten-Leur gehaald, de woonplaats van de jonge Mien. Samen vestigden de kersverse echtelieden zich in de Sprundelse Turfstraat, de plek waar het echtpaar vorige week maandag zijn diamanten huwelijk vierde.

“Het eerste jaar na ons huwelijk hebben we in een houten woning op de naastgelegen grond van mijn ouders gewoond, in afwachting van de bouwvergunning voor een woning aldaar. In 1963 konden we ons nieuwe huis betrekken,” vertelt Jan Herijgens. Het echtpaar blikt terug op een prachtige verkeringstijd, met vele uitstapjes en activiteiten die in verenigingsverband plaatsvonden. Ook hun ontmoeting in 1952 stond in het teken van een jongerenactiviteit. “Op het Chasséveld ter ere van het 700-jarig bestaan van Breda. Jonge boeren en boerinnen werden uitgenodigd om een dans voor te bereiden. Ik had Mientje al eerder opgemerkt tijdens een dansavond bij Café van Iersel op de Markt in Etten-Leur. Na de oefenmiddag in Breda heb ik ze met de fiets naar huis gebracht,” vervolgt hij met veel enthousiasme. Het verenigings- en boerenleven lopen als een rode draad door hun bestaan. “Als 16-jarige was ik al aangesloten bij de Katholieke Vrouwenorganisatie (KVO), nu heet dat Vrouwen van Nu.” Meldt Mien Herijgens-Roovers. “Ik heb zelfs zes jaar een bestuursfunctie vervuld. De fietstochtjes, de avonden met sprekers, ik was al die jaren van de partij. Nog steeds, maar door corona staan de activiteiten nu op een heel laag pitje.” Al op jonge leeftijd bracht Jan Herijgens met paard en wagen melk naar de Zuivelstraat in Sprundel. In 1955 maakte het paard plaats voor de tractor. De melkfabriek in Sprundel verdween, de ritjes van Jan voerden naar Roosendaal. “Naar melkfabriek ’t Anker. De tractor was inmiddels vervangen door een vrachtauto en in 1976 reed ik voor het eerst in een tankauto, die de melkbussen verving. Na Roosendaal volgde de melkfabriek Zevenbergschen Hoek,” geeft hij een historisch overzicht. Ondertussen zorgde Mien thuis voor de kinderen en het vee dat bestond uit varkens en koeien. “In mijn vrije tijd was ik in de tuin te vinden, dat vond ik erg leuk,” aldus mevrouw.

Vrijwilligerswerk

Zoals gezegd vervult het verenigingsleven en daaraan inherent het vrijwilligerswerk een belangrijke rol. “Na mijn pensioen heeft mijn vrouw ons lid gemaakt van de KBO. Een jaar later zat ik in het bestuur. Zestien jaar lang heb ik bij de KBO bestuursfuncties bekleed waarvan functies als vicevoorzitter en penningmeester.” Ook het Oranje en Sint Nicolaas Comité Sprundel kon rekenen op hulp van Jan Herijgens. De basis voor het vrijwilligerswerk werd al tijdens zijn werkzame leven gelegd, als lid van de vereniging Rijdende Melk Ontvangst (RMO). In 2006 ontving voor al zijn vrijwillige inzet een Koninklijk lintje. Samen hebben ze enorm genoten van de komst van hun kleinkinderen en van de vele fietstochtjes in Nederland en hun deelname aan diverse fiets- vierdaagsen in de regio. Ook reizen deden ze graag. Mevrouw hierover: “Georganiseerde reizen door Europa én drie grote wereldreizen. Als we nu reisprogramma’s op tv bekijken, vinden we het geweldig om beelden uit Indonesië, Zuid- Afrika en de Oost kust van Amerika te zien. Herkenbare plekken op de wereld waar wij samen geweldige herinneringen hebben gemaakt.” [n]