Verzamelaars van heinde en verre weten Sint Willebrord te vinden tijdens Wielerruilbeurs

SINT WILLEBRORD – Doorgewinterde wielerverzamelaars uit het hele land én België waren afgelopen zaterdagochtend speciaal naar Sint Willebrord gekomen. Reden was de wielerruilbeurs die gehouden werd in dorpshuis De Lanteern. Tijdens een rondje op de beurs bleek niet alleen het vinden van verzamelobjecten van belang, maar ook het treffen van gelijkgezinden.

Twaalf standhouder waren present en toonden hun spullen gerelateerd aan de wielersport. Opvallend veel boeken en foto’s van de wielervedettes, maar ook bijzondere objecten zoals een champagnefles met op het etiket de Belgische renner Jempi Monseré.

Tragisch

Standhouder Hanske Verheyen hierover: “Komt uit het wielermuseum Roeselare. Er zijn drie verschillende etiketten, waarvan dit er één is. Verheyen over het tragische einde van de renner: “Toen hij wereldkampioen werd in 1970 kreeg zijn vader een hartstilstand. Zelf werd hij ook niet oud, hij overleed tijdens een kermiskoers van Retie in Lille. Zijn zoontje, Giovanni, werd slechts zeven jaar oud, ook hij overleed bij een noodlottig ongeval tijdens het fietsen. Ze liggen samen begraven in Beveren, ik heb hun graf bezocht”. Tijdens deze uitleg krijgt hij bijval van bezoekers. Iedereen is goed op de hoogte van alle wielervedettes en wordt de Tour de France uit 1976 met de wraak van winnaar Jan Raas uitvoering besproken.

Pantani

Tussen het wat oudere publiek gekleed in donkere jassen en truien valt Verheyen flink op in zijn knalgele T-shirt. “Met mijn favoriet erop gedrukt, wielrenner Pantani”. De liefde voor zijn idool is groot, zo blijkt als hij zijn rechtermouw opstroopt: “Tot in detail uitgewerkt, zelf het merk van zijn fiets is goed zichtbaar. Ik heb deze tatoeage nu tien jaar en ben er heel trots op”.

Locatie

Hanske is goed bevriend met Willebrorder William van Peer, kleinzoon van de eerste Nederlandse geletruidrager, Wim van Est. Dit netwerk uit het historisch wielerdorp kwam goed van pas toen de organisatie op zoek was naar een nieuwe locatie voor de ruilbeurs.

Organisator, Bert Hulleman, verklaart nader: “Normaal op de derde zaterdag van november in Valkenswaard, maar door omstandigheden is die zaal niet meer beschikbaar. We moesten snel een andere locatie vinden, via William kwamen we op Willebrord terecht. Door het krappe tijdsbestek hebben we weinig aan publiciteit kunnen doen, vandaar dat het nu ook wat rustiger is dan normaal”.

Verzamelaars

De wielerruilbeurs dateert uit midden jaren tachtig, opgericht door een fervent verzamelaar. “Door een journalist die tijdens wedstrijden wielerspullen met verzamelaars ruilde. Hij kwam op het idee om de verzamelaars in een zaal samen te laten komen, de beurs was direct een enorm succes. Inmiddels heb ik het stokje overgenomen en organiseer enkele wielerruilbeurzen per jaar”.

Van heinde en verre weten de verzamelaars de weg naar de wielerbeurs te vinden. Op deze zaterdag treffen we een groepje wielerfanaten uit Zeeland. Spreekbuis Onno van de Linde die samen met zijn ‘kennissen’ voornamelijk boeken en foto’s heeft geruild hierover. “Dit is voor mij de eerste beurs sinds 2019. Het is zo leuk om iedereen weer eens te zien, je leert elkaar toch goed kennen na dertig jaar beursbezoek”.

Ligging

Over de ligging van deze beurs zijn de Zeeuwen het unaniem eens: “Prima locatie, nog nooit is de wielerruilbeurs voor ons zo goed bereikbaar geweest”, waarbij het gezelschap aangeeft met eigen vervoer te zijn gekomen.

Een mening die niet wordt gedeeld door de organisator: “slecht bereikbaar met openbaar vervoer, de bushalte is zo ver weg”. Over de zaal van De Lanteern is hij heel tevreden, hij overweegt zelfs een herhaling.