Joep en Cor onder de notenboom in de tuin.
Joep en Cor onder de notenboom in de tuin. Foto: Corine Roks

Cor en Joep de Rooij-Theunis al zestig jaar een paar

Door: Corine Roks Algemeen

RUCPHEN - Zestig jaar geleden, op 17 juli 1962, gaven Cor Theunis uit Roosendaal en Joep de Rooij uit Rucphen elkaar het jawoord op het stadhuis van Roosendaal. Vier jaar eerder ontmoetten ze elkaar op de Bredaseweg, niet ver van het ouderlijk huis van Cor. In die tijd een gezellig uitgaansgebied waar de jonge commando graag met zijn dienstmaten vertoefde.

“Ik was achttien toen de dienstplicht riep. Nieuw-Guinea, daar wilde ik mijn vaderland dienen, mijn moeder dacht daar anders over, het werden de commando’s. Gelukkig maar, anders had ik Cor niet ontmoet,” geeft meneer (82) aan. Al snel krijgt het jonge stel een huis toegewezen in Rucphen. Hun huwelijk wordt bekroond met drie dochters. “Binnen drie jaar hadden we drie kinderen, we hebben niet stilgezeten,” lacht mevrouw (80). Terwijl zij voor de kinderen zorgde, bouwde haar echtgenoot hard aan de zaak die hij samen met zijn broers runde.

Bouwbedrijf

“Bouwbedrijf De Rooij. Zo kwam ik er bij toeval achter dat ons huidige huis te koop kwam. Een honderd jaar oud pand met een grote tuin.” Waarbij mevrouw haar man aanvult: “Hij kwam thuis met de woorden: ‘Ik heb een huis gekocht’. We woonden in de Martinusstraat en ik zag een verhuizing in de eerste instantie niet zitten. Gelukkig is Joep heel handig en kon hij onze nieuwe stek helemaal naar onze wensen verbouwen. We wonen er nu ruim dertig jaar.” Helaas wordt meneer op 48-jarige leeftijd heel erg ziek en besluit hij uit de zaak te stappen. Gelukkig biedt de tuin genoeg ruimte voor zijn grote hobby; de duivensport. “Ik had een topduif waarmee ik vele prijzen won.” Het rustiger aan doen werpt zijn vruchten af, meneer knapt op, en dat wordt gevierd met een reis naar Lourdes. “Met onze drie dochters om een kaarsje aan te steken als teken van dank. Voor de pandemie bezochten mijn man en ik in de meimaand altijd de kapel op de Zeg. De beperkingen rond corona hebben ons geen goed gedaan, het leven is anders dan daarvoor,” concludeert Cor. De duiven maakten plaats voor tropische vogels, een hobby van mevrouw. “Ik hou enorm van dieren, een papegaai leek me wel wat. Via Joeps broer werd de eerste Grijze Roodstaart aangeschaft, het werden er uiteindelijk acht. Het was een gezellige boel in de volière met zo veel gevleugelde praters.” Nog steeds missen ze hun trouwe viervoeter waarvan ze in coronatijd afscheid namen. “Het beestje was zestien jaar oud. Hij hield vooral mijn man fit, dagelijks maakten ze samen een wandeling in het nabijgelegen bos.” In hun woonkamer hangt een schilderij van hun hondje, gemaakt door een van hun kleinkinderen. Vier kleinkinderen heeft het echtpaar, en ook nog eens vier achterkleinkinderen. “En al onze dochters wonen binnen een straal van honderd meter van ons huis,” vult mevrouw aan. In 2018 maakt Cor, samen met haar dochters, een reis naar Zuid-Afrika. Mevrouw hierover: “Ik wilde de dieren in hun eigen omgeving zien, het was prachtig,” waarbij zij aanvult de Big Five te hebben gespot. Tijdens hun afwezigheid hebben haar schoonzonen meneer in de watten gelegd. Zij vergezellen hun schoonpa ook regelmatig bij veldritwedstrijden, een sport waar vader graag naar kijkt. Tot slot spreekt mevrouw een gezamenlijke wens uit: “Zelfstandig te blijven wonen. We worden goed verzorgd door onze dochters en hun familie. We hebben het echt getroffen.”



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief