Steenbergse familieherinneringen aan WO-II

Een kuil in de tuin diende als schuilkelder waarin de Steenbergse kinderen moesten gaan schuilen als de sirene ging.

STEENBERGEN - Eerder dit jaar vierden de 11 nog in leven zijnde kinderen van de Steenbergse familie Van Overveld hun 790ste verjaardag. Het huwelijk van hun ouders vond plaats in 1937, drie jaar voor aanvang van de Tweede Wereldoorlog. Dat ze met hun huwelijk vijf oorlogsjaren ingingen, wisten ze niet tevoren. Een aantal kinderen weten zich nog enkele details te herinneren over de oorlog in Steenbergen.

Jaarlijks houden ze een reünie. Marja van den Beemd-Van Overveld uit Kruisland organiseert de bijeenkomsten voor haar 10 broers en zussen. Zo nu en dan komen oorlogsherinneringen te boven. Oudste broer Leo vertelt hierover. "Ik was nog maar vijf jaar oud. Ik was buiten aan het spelen met mijn oudere zusje Adrie. Zij was toen zes jaar oud. We speelden voor op straat. Dat heette De Werken waar we toen ook woonden." Het buiten spelen mocht niet lang duren. De schrik overviel de kleine kinderen toen een luchtsirene afging. "We moesten als een gek naar binnen komen van vader. Hij had een kuil gemaakt in de tuin en daar moesten we allemaal in gaan schuilen. De spanning die we toen voelden, vergeten we nooit meer. We krijgen nog kippenvel als we hieraan denken."

Onderduiken

Hun oom Cor Koolen uit Nieuw-Vossemeer vond de kuil in de tuin geen goede schuilkelder. Hij had in de gaten dat het er niet veilig kon zijn voor zo'n gezin. Met vader Van Overveld sprak hij hierover en zei: "Kom met je gezin naar ons in Nieuw-Vossemeer. Onze schuilkelder is veiliger." Het hele gezin Van Overveld dook voor een aantal maanden onder bij deze oom Cor. In deze oorlogsjaren was er een schaarste aan verschillende producten. Broer Leo moest van zijn vader en moeder stro gaan halen voor hun konijnen.

Kogels

Leo van Overveld: "Ik moest naar Lepestraat, te voet, naar mijn grootouders om het stro op te gaan halen. Bij de Dassenberg lag het bezaaid met kogels. Ik vond dat heel interessant en spannend. Ik raapte ze op en verstopte de kogels tussen het stro in mijn bolderkar en nam ze mee naar huis. Ik was er trots op zoveel kogels te hebben gevonden. Daar dachten ze thuis anders over. Vader en moeder waren erg boos. Ik kreeg de volle laag. De kogels hebben ze nadien in de Vest gegooid. Waarschijnlijk stonden een aantal kogels nog op scherp."

Kolen

De herinneringen bij de oudste kinderen uit de familie Van Overveld blijven bovenkomen als er eenmaal over WO-II gesproken wordt. Vlakbij De Werken stond een gasfabriek. Adrie: "De omheining was kapot geschoten. Er zat een groot gat in het hek. Kinderen konden erdoorheen kruipen. We konden zo kooltjes rapen voor de kachel. Samen met mijn broer Leo heb ik daar kooltjes geraapt voor vader en moeder. Zo konden we goed een voorraad aanleggen voor de winterperiode."

Gevechten

Op 2 november 1944 werd Steenbergen bevrijd. In de nachtelijke uren was er flink gevochten in Welberg. 's Nachts hadden de Duitsers Steenbergen verlaten en waren richting het Noorden getrokken. Net na de bevrijding van Steenbergen vielen nog twee Canadese slachtoffers die door een sluipschutter zijn gedood. Daarna trokken de Canadese troepen door naar Dinteloord waar ze de Britse 49e Infanteriedivisie ontmoetten. Toen de bevrijding een feit was in Steenbergen was er opluchting bij de familie.

Chocolade

Aan de bevrijding hebben de nazaten van familie Van Overveld ook een herinnering. Leo: "Ik weet me nog te herinneren dat er veel blijdschap was op de Bevrijdingsdag. Het was erg druk in alle straten. Mensen stonden met hun handen omhoog te juichen. Ze vierden de bevrijding. Ik weet het nog heel goed, want er werd chocolade uitgedeeld. In die tijd was dat heel bijzonder. Ik kreeg hele lekkere chocolade."

Hecht

De ouders van deze familie Van Overveld zijn inmiddels gestorven, vader op 69-jarige leeftijd en moeder is 56 jaar geworden. De kinderen zijn altijd hecht gebleven met elkaar tot aan de dag van vandaag. [l]