Na 41 jaar gaat Steenbergse schoenmaker Quintus met pensioen

STEENBERGEN – In 1980 nam Leo Quintus (69) samen met zijn vrouw Els (66) de schoenmakerij van zijn vader over. Noodgedwongen moest Jan Quintus na 30 jaar ambacht het stokje overgeven, maar hij kon zich geen betere opvolger wensen. 

Nu, 41 jaar later, is het tijd voor een welverdiend pensioen en legt Leo zijn schoenmakershamer neer, maar de klassieke leest die nog van zijn vader is geweest, gaat mee naar huis. Quintus vertelt over vroeger: ”Mijn praktijkopleiding heb ik via een avondcursus in Rotterdam gedaan en voor de theorie moest ik naar Den Bosch. Op de technische school kon je de opleiding tot schoenmaker volgen. Zelfs toen waren er nog maar twee opleidingen in heel Nederland en anno 2021 zijn er maar vijf schoenmakers in opleiding in Utrecht.”

Toen hij in 1980 de zaak overnam van zijn vader had Quintus het flink druk met schoenreparatie. “Schoenen repareren stond op nummer 1, daarna kwam bij-verkoop, sleutels, riemen en tot slot tassen. Nu is de volgorde omgedraaid en repareer ik - in verhouding - nog maar weinig schoenen.” Hij repareert de schoenen met zijn vakkundige handen en op klassieke oerdegelijke machines. “Er staat zelfs nog een ‘aflapmachine’ die van mijn vader is geweest. Deze Duitse machine (merk Hardo) wordt gebruikt om de zool aan de schoen te naaien. Geen schoen is hetzelfde, dus iedere dag is weer anders,“ glimlacht Quintus.

Meesterschoenmaker

Leo Quintus is gecertificeerd meesterschoenmaker en hij is lid van het schoenmakersgilde. “En als je bij het gilde aangesloten bent, mag je gebruik maken van de originele materialen van Van Bommel en Van Lier,” vertelt Quintus met een Van Lier in zijn hand, die hij zojuist verzoold heeft. En ook dat hij voor (bijna) alle schoenproblemen wel een oplossing weet. “Dat is het mooie aan het vak: iets repareren waarvan mensen denken dat het niet reparabel is. ‘Dat gaat niet’, komt niet in ons woordenboek voor. We hadden hier een keer een mevrouw met een schoen, waar haar hond een enorm stuk had uitgevreten. Dat hebben we gerepareerd en je kon het zelfs nauwelijks zien. Ze was zó blij, dat ze naar de bakker liep en terugkwam met taartjes voor ons beiden. Ha, ha, dat is het leuke aan dit vak. Het contact met de mensen.”

Samen in de zaak

Zijn vrouw Els stond altijd aan zijn zijde. Nu 45 jaar getrouwd, stapten zij beiden in 1980 in de zaak. Els ontfermde zich over de winkel en tot op de dag van vandaag doet zij ook allerhande stikwerk, zet ze ritsen in tassen, maakt ze sleutels, enzovoorts. “We vullen elkaar aan,” vertelt Els, “vaak hebben we dezelfde gedachten, ook als we samen inkopen voor de zaak doen”. “Maar”, lacht Leo, “we moeten er wel alert op blijven dat we inkopen voor de Steenbergenaren en niet alleen onze eigen smaak in de winkel leggen. Maar ondertussen weten we aardig goed, wat de mensen hier mooi vinden.” De schoenmaker en zijn vrouw hebben goede en minder goede tijden gekend, maar laten weten dat ze altijd enorm genoten van hun vak en de contacten. Nu gaan ze genieten en dingen doen waar ze eerder weinig tijd voor hadden. 

Leo en Els Quintus bedanken iedereen voor hun trouwe klandizie en gaan, na 41 jaar u van dienst te zijn geweest, op 25 december met pensioen.