Afbeelding
Foto: Pixabay

Column Eugène de Kok: 'Gezeur van een ouwe bok?'

Door: Eugene de Kok Column

Op het gevaar af als een ouwe bok te klinken, begin ik zo: wat kan er veel veranderen in twintig jaar. Zaterdag zapte ik na het voetbal langs wat kanalen en belandde in ‘Zij gelooft in mij’ over André Hazes. De documentaire stamt uit 1999. En dat, zo realiseerde ik me, is een werkelijk totaal andere wereld. Het was onder meer te zien aan de grote telefoon met een soort rubberen vinger als antenne waarmee Hazes belde, zijn zwart-witte leren jack, de kolossale televisie met een stapel videobanden ernaast en het schone metselwerk aan de binnenkant van zijn kleedkamer in Ahoy.

Ik merkte het ook aan de interviews. U kent het verhaal, denk ik. De documentaire draait om Hazes’ worstelingen met zichzelf, met zijn drankzucht en vooral met zijn vrouw Rachel en het gezinsleven.

Op een gegeven moment zie je Hazes vanuit een kamer in het Hilton live bellen met Jos Brink, één dag voor zijn optreden in een uitverkocht Ahoy. Op de eenvoudige vraag van Brink of zijn vrouw ook komt, antwoordt zenuwpees Hazes dat ze er waarschijnlijk niet bij is. “Stom dat ik dat zeg, zeker?” vraagt hij aan de documentairemaker als hij heeft opgehangen. Vervolgens barst hij in huilen uit en vertelt ‘goudeerlijk’ (een woord dat hij in vrijwel elke zin gebruikt) over zijn huwelijksproblemen. Hij zegt dat hij zijn vrouw nooit zal slaan, maar thuis wel eens wat vernield als hij boos is. “Even stoppen, jongens?” hoor je hem daarna snikkend vragen.

Een paar minuten na de pijnlijke, maar indrukwekkende scène checkte ik nieuwssite NU, die werd opgericht in 1999. Daarop las ik dat modevlogster Anna Nooshin werkt aan een social media-museum. Het gaat ‘Pose’ heten en moet volgens haar draaien om het creëren van content. Als je het bezoekt zie je dus hoe je een beeld van jezelf kunt schetsen dat anderen graag willen zien, een pose kunt aannemen.

Hazes nam in de documentaire geen pose aan, was ‘goudeerlijk’ en stond toe dat er een beeld van hem werd geschetst dat soms verre van mooi was. Heiligschennis voor de artiesten van heden ten dage voor wie kekke foto’s op Instagram bijna belangrijker zijn dan de muziek die ze maken.

Wat kan er veel veranderen in twintig jaar. Helaas. Of klink ik nu als een ouwe bok?[l]



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief