Zuidelijke humor en noordelijke ernst in Stadhuisconcert

THOLEN - Hoe contrastrijk zich de hoogste kunst, de muziek, zich kan manifesteren bleek afgelopen zaterdag bij het Stadhuisconcert van de Stichting Anthonie Keldermans Concerten. De Vlaamse musici Dina en Wouter Verheyden namen de toehoorders op intrigerende wijze mee in het proces van Renaissance naar Barok.

Clavecinist Wouter Verheyden opende pakkend met een grillige Toccata van de Italiaan Girolamo Frescobaldi. Als contrast daarmee speelde hij daarna het meest beroemde werk van de Hollander Jan Pietersz. Sweelinck, de Chromatische Fantasie. Een doorwrochte cerebrale compositie die van de luisteraar opperste concentratie vereist. Hij speelde het dusdanig gedreven dat de luisteraars werden meegenomen in de stroom van de veelzijdige creativiteit van het stuk.

Sopraan Dina Verheyden, zus van de clavecinist, bracht met een aantal Arie e Scherzi van Claudio Monteverdi de zuidelijke humor aan in het programma. Zij vertaalde elk lied waaruit bleek dat "amore" en deceptie dicht bij elkaar kunnen liggen. In de "scherzi" kwam, zoals het woord al aangeeft, de zuidelijke humor aan het muzikale licht, die door de sopraan op innemende en overtuigende wijze, hier en daar met een kwinkslag, werd geëtaleerd. Het publiek, dat de zaal tot de laatste plaats had ingenomen, waardeerde elke aria met een applaus.

Het Vlaamse onderonsje van de twee Vlaamse musici, waarvan één speelde op een clavecimbel van het Vlaamse type, in het fraaie Gotische door de Vlaamse bouwmeester Anthonie Keldermans in 1460 ontworpen Oude Stadhuis, werd besloten met de bespeling van het carillon van het Stadhuistorentje door gemeentelijk beiaardier Richard de Waardt, echtgenoot van de sopraan. Een aantal concertbezoekers luisterden ernaar, met een aangeboden kopje thee, in de Stadhuistuin.