Karen voor haar nieuwe en oude vrachtwagen
Karen voor haar nieuwe en oude vrachtwagen

Karen Brandwijk: 'Ik ben geen meisje-meisje'

Door: Jacoline de Boer Algemeen

THOLEN - Deze week in de laatste Thoolse Switch het toch wel opmerkelijke verhaal van Karen Brandwijk. Vroeger wilde zij boerin worden maar door een slechte rug koos zij er uiteindelijk voor om vrachtwagenchauffeur te worden. Een beroepskeuze waar zij absoluut geen spijt van heeft gehad.

DOOR:JACOLINE DE BOER

De 40 jarige Karen uit Poortvliet woont werkelijk prachtig. Buiten in the middle of nowhere woont zij in een huisje naast haar ouders samen met haar drie katten. Karen groeide op in Scherpenisse samen met haar ouders, een broertje en een zusje. Karen doorliep haar basisschoolperiode in Scherpenisse. Haar vader had in eerste instantie een schapenhouderij maar later werd dat een fruitteeltbedrijf. Het gezin kweekte zacht fruit en iets in Karen zei toen al dat zij later ook de fruitteelt in wilde gaan.

Land- en Tuinbouwschool

Na de basisschool koos zij ervoor om een opleiding te doen op de Lagere Agrarische School, het LAS in Steenbergen. Karens grote droom was namelijk om boerin te worden en het bedrijf van haar ouders over te nemen. De keuze werd toch ietsje anders. Na het LAS studeerde zij aan de Land- en Tuinbouwschool in Breda, ze haalde haar diploma en kon nu een eigen bloementeeltbedrijf beginnen. Ze begon eerst met werken bij het bedrijf van haar ouders. Toen deze vier jaar later stopte met het bedrijf moest ze noodgedwongen ergens anders aan de bak. Het werd Fuij Color, geen onbekende werkgever in de regio. Daar werkte Karen met plezier tweeënhalf jaar totdat het bedrijf moest inkrimpen. Ze kon al snel aan de slag bij de Gamma, de eerste twee jaar als caissière daarna vijfenhalf jaar op de heftruck.

Hernia

Totdat Karen steeds meer last van haar rug kreeg en een dubbele hernia kreeg. Het was over en uit met het zware werk. Noodgedwongen nam zij allerlei uitzendbanen aan maar deze waren over het algemeen allemaal te zwaar. Orderpicken was niet meer te doen vanwege de hernia en lopende band werk was echt geestdodend vond Karen. Tijd om het over een andere boeg te gooien dus. Via via kwam Karen vervolgens op het idee om vrachtwagenchauffeur te worden. Binnen zes weken haalde ze haar rijbewijs. Helaas moest zij door toedoen van de het CBR vervolgens zeven weken wachten om op te mogen voor haar aanhanger-rijbewijs.

Bloemen

Dat ze voor het vak geboren lijkt blijkt wel uit het feit dat Karen binnen drie dagen haar E-rijbewijs al haalde. Ze ging aan de slag en reed op Zuid-Frankrijk met hoe kan het ook anders, bloemen. Haar kennis van bloemen kwam hier dan ook goed van pas. Na anderhalf jaar besloot Karen het dichterbij huis te zoeken en ging ze containers rijden op de Maasvlakte. Maar na 15 maanden bleek zij het werk niet vol te kunnen houden vanwege haar rugklachten. Karen kreeg de kans om bij een bedrijf in Woerden te werken. Ze kon aan het werk met een walking floor. Een walking floor is als het ware een bewegende vloer in je vrachtwagen waardoor je zelf kunt lossen. Karen vond het het mooiste werk wat er was. Het grappige hier was dat zij ook voornamelijk potgrond reed. De bloemen en planten blijven dus met een rode draad door haar leven heen lopen. Karen reed 150.000 km per jaar. Wat het niet makkelijk maakte waren haar rugproblemen maar ook haar suikerziekte zorgde ervoor dat ze besloot een jaar een sabbatical te nemen. Karen is net terug uit Zweden waar zij vrienden bezocht. De lange reis heeft zij alleen gemaakt met de auto. Over een paar maanden hoopt zij weer terug op de vrachtwagen te klimmen. Het was nooit haar meisjesdroom maar een leven zonder vrachtwagen kan zij zich nu niet meer voorstellen. 

Karen toen zij jonger was, aan het helpen in het bedrijf van haar ouders.


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief