Dichterbij de natuur dankzij Thoolse natuurouders

THOLEN - Op Tholen ligt geen volwaardig natuureducatiecentrum. Ouders maken zich daarom zorgen over de aandacht voor natuureducatie op Tholen. Gelukkig zijn er steeds meer Natuurouders die de juffen en meesters van Tholen helpen om meer natuurlessen buiten te organiseren.

Annelieke Ponse (32) en Marianne Smits (55) zijn Natuurouder bij de Groen van Prinstererschool in Scherpenisse. Een natte laarzentocht, vogels spotten, speurtochten door het bos, op zeehondensafari, een bloembollentocht in het voorjaar, bomenexcursie, slootexcursie en naar het strand. Het behoort dankzij de Natuurouders allemaal tot de mogelijkheden. 

Annelieke en Marianne hadden zich aangemeld om een cursus te volgen om de kinderen te kunnen begeleiden als er een buitenactiviteit wordt georganiseerd. “De leerkrachten hebben daar namelijk te weinig tijd voor. Bovendien wilden de leerkrachten zien of het een succes zou zijn”, vertellen de dames. En een succes, dat werd het! “Wij zijn contactpersoon voor de leerkrachten om iets te organiseren wat bij hun thema past. Zij kunnen zelf met ideeën komen of wij kunnen de docenten informeren. “We gaan met de kinderen de natuur in, maar hebben bijvoorbeeld ook wel eens een gastles over insecten gehouden.” Ook is er goed contact met de gemeente Tholen. “Bijvoorrbeeld voor een gastles. We plannen een datum en dan kunnen we een leskist reserveren bij de gemeente. Vervolgens bedenken we opdrachten voor de kinderen aan de hand van de leskist. We zorgen voor begeleiding, maximaal 6 kinderen per groepje. Ook regelen we eventueel vervoer.” Annelieke en Marianne vinden het naar eigen zeggen belangrijk dat de kinderen meer oog voor de natuur krijgen en meer milieubewust worden. “Bovendien is het veel gezonder om buiten in de natuur te zijn dan binnen te zitten. Bovendien zijn ze heel enthousiast over de activiteiten. Leuke momenten zijn bijvoorbeeld om de schooltuin te oogsten. De kinderen zien dan het resultaat en gaan dan trots met hun zelfgekweekte groenten naar huis. En natuurlijk de verwondering als ze bijvoorbeeld zand door een microscoop zien of een insect onder een vergrootglas.”