Afbeelding
Foto: Pixabay

Column Eugène de Kok: 'Van je voetstuk vallen'

Door: Eugene de Kok Column

Slechts een paar jaar geleden was hij zo’n man waarop je wel jaloers moest zijn. Zorgondernemer Loek de Winter had meer afkortingen voor zijn naam dan de hoogleraren van een gemiddelde faculteit samen, leek te zwemmen in het geld, was iemand die het goed met de mens voorhad en had een visie, die hij in elk programma en elke krant uit de doeken mocht doen. “Wow, zo kan het dus ook”, dacht je als toehoorder of lezer dan.

Er is niet meer zoveel over van dat beeld. Zijn rijtje titels neemt niemand hem af, maar zijn ziekenhuizen in Amsterdam, Lelystad, Emmeloord en Dronten zijn failliet. Daarmee sneuvelde het beeld van de succesvolle zorgondernemer. Inmiddels hangt er een geur van fraude en zakkenvullerij om hem en zijn partners heen. Sommige partijen hebben al een onderzoek naar zijn praktijken geëist.

De Winter is hard van zijn voetstuk gevallen. Hij is niet de enige. Alleen de afgelopen weken al zijn meerdere mannen hem voorgegaan. Zo is Jesse Klaver allesbehalve een rekenwonder, getuige zijn enorme blunder in het klimaatdebat. Zijn generatiegenoot en collega in de Tweede Kamer Rob Jetten werd als opvolger van Alexander Pechtold bij D66 op een voetstuk gezet, maar knikkerde daar dezelfde dag nog vanaf door geen antwoord te geven op vragen van journalisten.

Mark van Bommel was maandenlang de foutloze nieuwe ster aan het trainersfirmament. Vorige week kreeg zijn imago een flinke knauw toen hij elf reservespelers opstelde tegen RKC en ten onder ging. Jim van der Zee … iemand? Net als elke winnaar van The Voice of Holland voor hem werd hij op het schild gehesen als ‘the next big thing’, maar ik moest vrijdag zijn naam googelen toen het over hem ging bij de start van het nieuwe seizoen. En Bruno Bruins? Van een onzichtbare, saaie, maar kundige bestuurder veranderde hij in het debat over de failliete ziekenhuizen in een stuntelende en harteloze minister, die geen idee heeft waarmee hij bezig is en zijn hoofd het liefste in het zand steekt als het moeilijk wordt. Toch heb ik met hem te doen. Ik zou het niet kunnen: als minister beleid verdedigen waarin ziekenhuizen van de ene op de andere dag failliet gaan en patiënten in de kou staan. En ik denk niemand met mij.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief