Voor Henk Schotanus voelt zwerfvuil opruimen als zijn burgerplicht

VLISSINGEN - Eigenlijk wilde Henk Schotanus geen hondje meer. Maar zijn vrouw zette door en Pip deed haar entree. Na een ernstig eenzijdig verkeersongeval werd uitgerekend het uitlaten van Pip en zwerfvuil opruimen een therapeutische onderbreking van de dag voor de Vlissinger.

Schotanus (64) is vrijwilliger bij Schoon Zeeland. “Museum Terra Maris vroeg helpende handen om mondkapjes op te ruimen”, vertelt hij. “Bij het uitlaten van de hond ergerde ik me enorm aan de hoeveelheid zwerfvuil. Ik nam voortaan een plastic tasje mee, voelde het als mijn burgerplicht om een bijdrage te leveren aan een schone leefomgeving. Later ben ik bij de gemeente Vlissingen een knijpertje gaan halen. Vooral een rondje langs de voetbalvelden levert veel op. Driemaal daags een volle plastic zak kan ik kwijt in de ondergrondse containers. Van de opbrengst van drie statiegeldflesjes koop ik een lekker bosje radijs voor 69 cent. Dat heb ik dan verdiend.”

Ritme

Schotanus was tot aan het ongeluk ijzerwerker bij Actemium (het vroegere Imtech). Hij fietste dagelijks 42 kilometer naar zijn werk. Dankzij de fietshelm kan hij het ongeluk navertellen. “Er zitten acht schroeven in mijn rug en de spieren staan de hele dag strak gespannen. De mountainbike en racefiets heb ik aan de wilgen moeten hangen.” Hij heeft nu wel weer een ritme in zijn dagen gevonden. Daar horen de wandelingen met Pip en het opruimen van zwerfvuil helemaal bij.

BIJDRAGE ERICA VAN STRIEN