‘Ik kom overal en dan zie je toch dat Vlissingen apart is’
Door: Joep Bremmers AlgemeenVLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
Rudy Marinisse (49). Heeft een relatie. 1 dochter. Geboren in Vlissingen. Eigenaar van Marinisse Ongediertebestrijding. “Mijn vader deed dat bij de gemeente. Zo ben ik er ingerold.
“Maar je moet natuurlijk wel een vakidioot zijn. Anders wordt het niks. Muizen. Ratten. Houtworm. Motten. Kakkerlakken. Wespen. Maar ook desinfectie. Met de nieuwste technieken.”
“Kreeg een keer opdracht van een vakantiepark. Ben daar druk bezig geweest en kreeg de hele week complimenten voor de goeie service. Bleek dat het een ander vakantiepark betrof.”
“Ja Vlissingen. Geweldige stad. Ik kom overal en dan zie je toch dat Vlissingen apart is. Open en sociaal. Ze vertrouwen je ook. Zo van: hier is de sleutel en gooi hem maar weer in de bus.”
“Die mentaliteit bevalt me wel. Vlissingen is net een dorp. Je komt altijd bekenden tegen. Tijdens de lockdown is het echt opvallend hoeveel mensen je op straat met elkaar ziet praten.”
“Wat ik ook mooi vind is dat er sociale woningbouw in het Scheldekwartier is. Zodat mensen met een klein budget ook op een schitterende locatie en dicht bij het water kunnen wonen.”
“Dat moeten we toch willen: gewoon met z’n allen bij elkaar wonen? Het herenhuis met de Tesla voor de deur. En de man met werkschoenen en lunchpakket op de fiets. Dát is Vlissingen.”
BIJDRAGE HELGE PRINSEN
