‘En de energie die deze straat uitstraalt...’

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

DOOR HELGE PRINSEN

Anthon Alfons (69). Getrouwd, 2 zoons. Geboren in het Molukse kamp aan de Seisweg in Middelburg. Was facilitair medewerker bij de Brandweer Stadsgewest Middelburg-Vlissingen.

“Na m’n pensioen werd ik vrijwilliger op de dierenambulance bij Dierenwelzijn Walcheren. Dieren zijn heel belangrijk voor me. Al van kinds af aan. Ze hebben in feite mijn leven gered.”

“Mijn ouders kwamen getraumatiseerd uit Indonesië. Toen ik 19 was trouwde ik met een echte Vlissingse van ‘het Eiland’. We wonen er nog steeds. Het is de mooiste plek van Vlissingen.”

“De Oranjedijk. Het strand. De Amelsjachten. De vissersschepen. De betonning. De sluizen. Waar heb je dat nog meer? Echt een eiland op zichzelf. En de energie die deze straat uitstraalt...”

“Niet dat hautaine gedoe. Mijn vrouw en wat andere Eilandbewoners hebben regelmatig contact met l’Escaut. Aangeven wat verbeterd kan worden. Een stukje Vlissingen dat moet blijven.”

“Mijn hobby’s: oesters beschilderen. Verder: élke dag zwemmen. Zelfs bij -7. Ook nog verzorger bij VC Vlissingen en Groene Ster. En belangrijkste: spelen op mijn mandoline en gitaar.”

“Mijn vrouw zegt altijd dat Molukkers niet praten. Dat klopt wel, ja. Na vijftig jaar heb ik het een klein beetje geleerd. Maar nog steeds is het zo dat zij doorpraat of invult waar ik eindig.”[n]