‘Ik voelde me toen verplicht om mijn vader op te volgen’

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

Rein de Hond (61). Latrelatie. 1 dochter. Geboren in Vlissingen. Begon als zelfstandig marktkoopman in de stoffenbranche. “Ik voelde me toen verplicht om mijn vader op te volgen.”

“Heb daarna veel banen gehad. Buffetmedewerker bij Alhambra en op de PSD-boot, barkeeper, filmoperateur, ober, NS-conducteur, zorgmedewerker Arduin, jeugdhulpverlener AZZ.”

“En nu alweer tien jaar medicijnbezorger bij de BENU-apotheek. Dankbaar werk. Mensen zijn blij dat ze je zien. Stukje aandacht. Soms ben ik de enige op die dag waarmee ze praten.”

“Gemiddeld zo’n tachtig adressen. In heel Vlissingen en Souburg. Daardoor kom je overal in de gemeente. Het Bellamypark vind ik een aanwinst, al had ik het liever groener gezien.”

“Wat opvallend is aan Vlissingen: het station is ver van het centrum. Je denkt waar ben ik nu beland. Maar daarna word je helemaal verrast als je over de Oranjedijk de stad inloopt.”

“Een van mijn hobby’s is bootcamp. Afzien hoor. Fysieke oefeningen in groepsverband. Alleen maar buiten trainen. Er is geen mooiere plek waar je dat kunt doen dan op het strand.”

“Ook fotografeer ik. Laatst vanaf de Nolledijk: de skyline van Vlissingen. Gitzwarte wolken, een regenboog en de zon die op de huizen scheen aan de boulevard. Een geluksmoment.”