Anke Tanihatu: ‘Op Souburg heb ik me altijd thuis gevoeld’

VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’ elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.

Anke Tanihatu (62). Getrouwd, 2 dochters. Geboren in Boxtel. Woont in Souburg vanaf 1978. “Een vakantiemiep die hier is blijven hangen”. Redacteur/verslaggever bij Omroep Zeeland.

“Zeeland kende ik van jongs af aan. Leerde mijn man Harry kennen in Kon-Tiki. Ik kwam in een Zeeuwse cultuur terecht met een Moluks tintje. Met name de gezelligheid en het eten.”

“Bij de omroep ben ik op mijn stem binnengekomen. Daaraan word ik nog steeds het vaakst herkend. Heel gek. Dat blijft langer hangen bij mensen. Heb alles van het vak moeten leren.”

“En ook al is het werk intensiever geworden, na dertig jaar het is nog steeds de leukste baan van de wereld. Je komt in allerlei werelden. Hoog en laag. Voortdurend nieuwe inzichten.”

“Op Souburg heb ik me altijd thuis gevoeld. Een fijn huis midden in het dorp met een tuin van maar liefst 70 x 15 meter. De omroep is een minuut lopen, evenals de kapsalon van Har.”

“Mijn grootste connectie met Vlissingen is, behalve de boulevard, ons kotje op het Nollestrand. Al 38 jaar. Temidden van veel Vlissingers. De meesten ken ik alleen maar in badpak.”

“Werk is niet meer levensbepalend op deze leeftijd. Familie en vrienden wel. En natuurlijk niet te vergeten onze hond Bram. Hij is inmiddels elf jaar en bekender in Souburg dan ik.”